Bitwa pod Locus Castorum

Bitwa pod Locus Castorum
Rok czterech cesarzy
Ilustracja
Moneta z wizerunkiem Otona
Czas

69 n.e.

Miejsce

Locus Castorum, pomiędzy Cremoną a Placencją

Terytorium

Italia

Wynik

zwycięstwo wojsk Otona

Strony konfliktu
wojska Otona wojska Witeliusza
Dowódcy
Gajusz Swetoniusz Paulinus,
Mariusz Celsus 		Aulus Cecyna Alienus(inne języki)
Siły
12 000 w tym 2 000 jazdy 20 000–25 000
Straty
nieznane nieznane
brak współrzędnych

Bitwa pod Locus Castorum[1][2][3][4][5] – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 69 n.e. w czasie wojny domowej w Imperium Rzymskim (tak zwany rok czterech cesarzy).

Po nieudanym oblężeniu Placencji, Cecyna(inne języki) odstąpił od miasta, kierując się w stronę Cremony[6]. Na wieść o nadciągających mu z pomocą oddziałach Walensa, zdecydował się przyśpieszyć swoje działania pokonując wojska Marka Salwiusza Otona. W obozie Otona tymczasem doszło do zmiany głównodowodzącego. Na czele piechoty stanął, znany z kampanii przeciwko Budyce, Gajusz Swetoniusz Paulinus, dowódcą kawalerii był Mariusz Celsus[7].

W odległości 12 mil od Cremony, w rejonie Locus Castorum(inne języki)[8], Cecyna przygotował zasadzkę, nakazując wojskom pomocniczym ukrycie się w lesie, kawalerii zaś sprowokowanie przeciwnika do marszu w miejsce ukrycia wojsk. Plany zasadzki zostały jednak wyjawione Paulinusowi oraz Celsusowi, którzy ustawili swoje wojsko do bitwy. Bitwę rozpoczął pozorowany atak jazdy Cecyny, który nie wywabił jednak przeciwnika w zasadzkę. Wojsko Paulinusa, zamiast ścigać przeciwnika, cofnęło się prowokując pozostałe oddziały Cecyny do ataku. W wyniku pościgu oddziały te zostały otoczone przez jazdę Paulinusa, który jednak nie wysłał swojej piechoty do całkowitego rozbicia przeciwnika. Umożliwiło to wojskom Cecyny ucieczkę w kierunku lasu, skąd podjęły kolejny atak na oddział pretorian, któremu zadano znaczne straty. Wówczas to nastąpił decydujący atak piechoty Paulinusa, który rozbił przeciwnika, zmuszając go do ucieczki. Obawiając się wprowadzenia kolejnych wojsk Cecyny, zwycięski Paulinius nakazał powstrzymanie pościgu, tracąc tym samym okazję do zniszczenia armii przeciwnika. Dzięki temu oddziały Cecyny mogły bez przeszkód połączyć się z wojskami Walensa, a ich liczba wzrosła do 60 000 ludzi[9][10][11].

Przypisy

  1. ↑ Waszak 2023 ↓, s. 31.
  2. ↑ RadosławR. Kasperczak RadosławR., Udział pretorianów w wojnie 69 r. Gdy w Rzymie w rok panowało czterech cesarzy [online], historia.org.pl, 16 czerwca 2013 [dostęp 2023-11-29] .
  3. ↑ Feier 2019 ↓, s. przypis 20.
  4. ↑ Cary i Scullard 1992 ↓, s. 162–163.
  5. ↑ Gazda 2008 ↓, s. 181–182. Zgodnie z polskim przekładem Dziejów Tacyta autor używa określenia bitwa pod Kastorowe (Tacyt ↓, Dzieje II, 24).
  6. ↑ Tacyt ↓, Dzieje II, 20–23.
  7. ↑ Gazda 2008 ↓, s. 181–182.
  8. ↑ Tacyt ↓, Dzieje II, 24. (...) W odległości 12 mil od Kremony, w miejscu zwanym Kastorowe (...)
  9. ↑ Gazda 2008 ↓, s. 182–183.
  10. ↑ Tacyt ↓, Dzieje II, 24–26.
  11. ↑ Swetoniusz ↓, Othon 9.

Bibliografia

Źródła
  • Swetoniusz: Żywoty Cezarów. Przekład i wstęp Janina Niemirska-Pliszczyńska, przedmowa Józef Wolski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987. ISBN 83-04-01648-6.
  • Tacyt: Dzieła. Tłumaczenie Seweryn Hammer. Warszawa: Czytelnik, 2004. ISBN 83-07-02993-7.
Opracowania
  • StephenS. Dando-Collins StephenS., Machina do zabijania. XIV Legion Nerona, Warszawa: Bellona, 2008, s. 268–269, ISBN 978-83-11-11255-1 [dostęp 2023-11-29] , (dostęp w serwisie Książki Google).
  • DanielD. Gazda DanielD., Wojny domowe w Imperium Rzymskim, Warszawa: Bellona, 2008, ISBN 978-83-11-11325-1 .
  • IwonaI. Feier IwonaI., „Rok czterech cesarzy” – dojście Wespazjana do władzy, [w:] Amfiteatr Flawiuszów. Architektura w służbie propagandy, GRIN Verlag, 2019, przypis 20, ISBN 978-3-346-05893-5 .
  • MaxM. Cary MaxM., Howard HayesH.H. Scullard Howard HayesH.H., Dzieje Rzymu: Od najdawniejszych czasów do Konstantyna, JerzyJ. Schwakopf (tłum.), t. 2, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1992, ISBN 83-06-01859-1 .
  • DamianD. Waszak DamianD., „Rok czterech cesarzy” (68–69 n.e.). Poboczne epizody militarne, Bydgoszcz: Muzeum Wojsk Lądowych w Bydgoszczy, 2023, ISBN 978-83-64130-52-6 .