Bogdan Banasiak

Bogdan Banasiak – polski filozof, tłumacz, muzyk i dziennikarz, absolwent Kulturoznawstwa oraz Filozofii na Uniwersytecie Łódzkim^[1], profesor Uniwersytetu Łódzkiego w Instytucie Filozofii^[2]. Popularyzator myśli markiza de Sade, Jaquesa Derridy oraz Gillesa Deluze.

Życiorys

W 1980 ukończył Kulturoznawstwo ze specjalizacją teatrologiczną na Uniwersytecie Łódzkim, a w 1984 Filozofię. W latach 1984-91 pracował w Studium Filozofii Politechniki Łódzkiej, gdzie wykładał historię filozofii i estetykę. W latach 1992-2008 pracował w Instytucie Filozofii (Katedra Filozofii Współczesnej) na Uniwersytecie Łódzkim^[3].

W 1993 obronił na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego stopień doktora. Jego promotorem był Stefan Morawski, natomiast praca doktorska nosiła tytuł: Filozofia „końca filozofii". Dekonstrukcja Jaquesa Derridy i nomadologia Gillesa Deleuze'a^[4]. W 1995 opublikował pierwszą polską monografię poświęconą francuskiemu filozofowi Jacques Derridazie Filozofia „końca filozofii“. Dekonstrukcja Jacques'a Derridy. Inicjator, redaktor, tłumacz i komentator krytycznego wydania dzieł markiza de Sade'a: Sto dwadzieścia dni Sodomy, czyli Szkoła libertynizmu (1996); Pisma polityczne (1997)^[5][6]. Tłumaczył również (często wspólnie z Krzysztofem Matuszewskim) dzieła takich filozofów jak Michel Foucault^[7], Jean-François Lyotard^[8], Gilles Deleuze^[9], Antonin Artaud^[10].

Inicjator i prezes nieoficjalnego Towarzystwa im. Markiza de Sade założonego w 1989. Współtwórcza i dyrektor Festiwalu Filozofii^[11] oraz Nietzsche seminarium (razem z Cezarym Wodzińskim i Pawłem Pieniążkiem^[12]). Od 2010 przewodniczący Komitetu Redakcyjnego (w skład którego wchodzą najwybitniejsi polscy nietzscheaniści) przygotowywanej edycji Dzieł wszystkich Friedricha Nietzschego^[13][14]. Od 2011 jest redaktorem serii wydawniczej „Filozofia francuska” w Wydawnictwie Officyna^[15]. Razem z Tomaszem Sieczkowskim redagował Pierwsze dwa numery czasopisma „Hybris"^[16].

W 2006 uzyskał habilitację pracą Filozofia integralnej suwerenności. Zarys systemu Markiza de Sade^[17]. W tym samym roku została wydana jako książka przez Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego^[18].

Kariera muzyczna i dziennikarska

Przez wiele lat grał na perkusji i gitarze basowej, występował m.in. w pierwszym składzie grupy Rendez-Vous, której był współzałożycielem. W latach 1992-1994 pracował jako kierownik redakcji muzycznej w stacji telewizyjnej „Tele 24". Działał tam m.in. jako realizator oraz prezenter programu muzycznego „Rock w Łodzi"^[19]. Jako dziennikarz muzyczny w latach 1994-1996 pisał również dla „Dziennika Łódzkiego"^[3].

Jest współzałożycielem firmy fonograficznej "Music Voice"; W 1996 był redaktorem programowym radia "Kiks". Napisał wiele tekstów dla różnych wykonawców, m.in. dla Bronisława Opałko oraz zespołu Krótkie Spięcie^[3].

W latach 2000-2009 współpracował z Ziemowitem Kosmowskim w reaktywowanym zespole Rendez-Vous^[3].

Publikacje

• Filozofia „końca filozofii". Dekonstrukcja Jaquesa Derridy i nomadologia Gillesa Deleuze'a (1995)
• Integralna potworność Markiz de Sade Filozofia libertynizmu czyli konsekwencje śmierci Boga (2006)
• Filozofia integralnej suwerenności. Zarys systemu Markiza de Sade (2006)
• Słońce ekstazy, noc melancholii Rzecz o Raymondzie Rousselu (2007)
• Nietzsche a tradycja antyczna (razem z Pawłem Pieniążkiem, 2012)

Przypisy