Charles Olivier de Saint-Georges, markiz de Vérac (ur. 10 października 1743, zm. w grudniu 1828) – francuski arystokrata, dyplomata, wojskowy i historyk.
Jego ojcem był François Olivier de Saint-Georges de Vérac, matka zaś Elisabeth Marie de Riencourt.
24 kwietnia w Paryżu poślubił Marie Charlotte de Croy (1740–1776). W 1768 roku urodził mu się syn Olivier (markiz de Saint-Georges de Vérac, zm. 1858)[1].
Uczestniczył w kampanii wojennej z 1761 roku, jako adiutant księcia d'Havre. Brał udział w bitwie pod Willinghausen.
W 1772 roku mianowany ambasadorem w Kassel (był nim do 1773). Od 1774 roku ambasador Francji w Danii. W Kopenhadze zmarła jego żona 27 lutego 1776. Do Paryża powrócił w 1777 roku. Następnie był francuskim ambasadorem w Rosji (od 15 kwietnia 1782) i Holandii (1784–1787). Jego protektorem był ówczesny MSZ Charles Gravier de Vergennes.
W Petersburgu przyjął i zaopiekował się synem wielkiego francuskiego biologa hrabiego Buffona. Jako ambasador w Hadze de Vérac miał zapobiec wzrostowi wpływów Prus w Holandii po ich inwazji na ten kraj 1787 roku, co się mu nie powiodło. Od marca 1789 roku do 1791 ambasador francuski w Szwajcarii.
Autor: „Słynnych rewolucji i spisków” i (Histoire Des Conjurations, Conspirations et Revolutions Celebres), w której to księdze uwzględnił także takie egzotyczne kraje jak Chiny i Syjam.
W roku 1816 generał pułkownik.
Przypisy
- ↑ Portrait du Marquis de Vérac. Société des Amis de Versailles. [zarchiwizowane z tego adresu]. (fr.).
Bibliografia
- Biographie des hommes vivants - biogram de Saint-Georges'a
- Répertoire diplomatique: annales du droit des gens et de la politique extérieure
- https://web.archive.org/web/20080720005159/http://worldroots.com/brigitte/famous/m/marcofhungarydesc03.htm
- [1]
- wspomnienie markiza de Vérac w liście hrabiego de Buffon z 7 sierpnia 1782 roku - uwaga- na stronie błędne imię Joseph-Raoul. buffon.cnrs.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-01)].
- The Dutch Affair and the Fall of the Ancien Regime, 1784-1787
- Zbigniew Anusik, Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego Łódź 2000, s. 154.
- książę de Bouillon (1583–1608)
- Michel Hurault de l'Hopital (1588)
- M. Jeannin, de La Place, de Refuge et du Maurier (1609–1616)
- M. du Maurier (1617–1624)
- M. D’Espresses (1625–1628)
- M. Baugy (1629–1634)
- M. Charnace (1635–1638)
- M. D’Estampes (1639–1640)
- Gaspard Coignet de La Thuilliere (1640–1648)
- M. Brasset (1648–1652)
- François Auguste De Thou (1656–1661)
- hrabia d’Estrades (1662–1668)
- Simon Arnauld de Pomponne (1669–1671)
- Jean-Antoine de Mesmes, hrabia D’Avaux (1679–1688)
- François d’Usson de Bonrepaus (1697–1699)
- Gabriel de Briord (1700–1701)
- Pierre Rouillé de Marbeuf (1709)
- Pierre-Antoine de Castagnéry (1713–1718)
- Charles Jean-Baptiste Fleuriau (1718–1724)
- Dominique-Claude Barberie de Saint-Contest (1720)
- Gabriel-Jacques de Salignac, markiz de la Mothe-Fénelon (1725–1744)
- Jean-Ignace de La Ville (1745–1749)
- François Dominique de Barberie de Saint-Contest (1750–1752)
- François Armand d’Usson (1752–1756)
- Louis Auguste d’Affry (1757–1762)
- Louis de Cardevac, markiz Havrincourt (1763–1767)
- Louis Auguste Le Tonnelier de Breteuil (1768–1770)
- Emmanuel Marie Louis de Noailles (1770–1776)
- Paul François Quélen de Stuer de Causade (1777–1784)
- Charles Olivier de Saint-Georges, markiz de Vérac (1784–1787)
- François Emmanuel Guignard (1788–1789)
- René Eustache d’Osmond (1789–1790)
- M. de Gouvernet (1792)
- obywatel Caillard (1793)
- obywatel Noel (1795–1797)
- obywatel Roberjot (1798)
- obywatel Perrochel (1799)
- Charles-Louis Huguet de Sémonville (1800–1805)
- Pierre Antoine Dupont-Chaumont (1806–1808)
- Alexandre de La Rochefoucauld (1809–1810)
- Jean-Frédéric de La Tour du Pin Gouvernet (1815–1820)
- Joseph Alexandre Jacques Durant, baron de Mareuil (1821–1823)
- hrabia Charles d’Agoult (1824–1827)
- Louis Toussaint, markiz de La Moussaye (1828–1830)
- Louis François Bertin de Vaux (1830)
- Joseph Alexandre Jacques Durant, baron de Mareuil (1831)
- Napoléon Hector Soult, markiz de Dalmatie (1832–1835)
- Adolphe Édouard Casimir Joseph Mortier (1836–1838)
- Charles-Edmond baron de Boislecomte (1839–1846)
- Jules-Edmond baron Renouard de Bussierre (1847)
- Alphonse Dubois de Saligny (1848–1850)
- Antoine Jean Marie d'André (1851–1859)
- hrabia Eugène de Sartiges (1860–1862)
- Charles Baudin (1862–1870)
- Paul-Charles-Amable de Bourgoing (1871)
- Joseph de Cadoine, markiz de Gabriac (1872)
- Paul Louis Target (1873)
- Amédée Bartholdi (1877)
- Victor Tiry (1879)
- hrabia Édouard Lefebvre de Béhaine (1880)
- Louis Legrand (1882)
- Georges Bihourd (1895)
- Joseph Raymond Baylin de Monbel (1900)
- Marcellin Pellet (1906)
- Henry Allizé (1914)
- Charles Benoist (1919)
- Henri Chassain de Marcilly (1924)
- Albert Kammerer (1928)
- Régis d'Arnauld de Vitrolles (1931)
- Raymond Offroy (1942)
- Hubert Guerin (1945)
- Jean Rivière (1946)
- Jean-Paul Garnier (1949)
- Edmond Petit de Beauverger (1955)
- Étienne de Crouy-Chanel (1961)
- Pierre Siraud (1965)
- Christian Jacquin de Margerie (1968)
- Jacques Senard (1972)
- Luc de La Barre (1976)
- Robert de Souza (1977)
- Jean-Daniel Jurgensen (1980)
- Claude de Kemoularia (1982)
- Jacques Gaultier de La Ferrière (1984)
- Jean Vidal (1988)
- Jean-René Bernard (1989)
- Daniel Bernard (1993)
- Bernard de Faubournet de Montferrand (1995)
- Anne Gazeau-Secret (2000)
- Jean-Michel Gaussot (2005)
- Jean-François Blarel (2008)
- Pierre Ménat (2011)
- Laurent Pic (2014)
- Philippe Lalliot (2016)
- Luis Vassy (2019)
|
Ambasadorowie Francji w Danii
- Hugues de Terlon (1666–1675)
- Hyacinthe-Guillaume Foullé (1679)
- Jean-Baptiste Colbert de Torcy (...)
- François d’Usson de Bonrepaus (1692)
- François Bouton (1698–1702)
- Pierre Blouet (1726–1728)
- Louis de Bréhan de Plélo (1728)
- Denis de Malbran de Lanoue (1734–1737)
- Jean-François Ogier (1753)
- Guillaume-Simon de Brosseronde (1768–1775)
- Charles Olivier de Saint-Georges (1774)
- Antoine-Bernard Caillard (1777)
- Charles-Jean-Marie Alquier (1813)
- Pierre-Louis-Auguste Ferron (1817)
- Marc-René de Montalembert (1777-1831) (1819)
- Prosper de Barante (1820)
- Victor de Rouvroy de Saint-Simon (1820)
- Hector Mortier (1832)
- Louis Napoléon Lannes (1832)
- Charles de Talleyrand-Périgord (1834)
- Alexis de Saint-Priest (1838)
- Sigismond-Adolphe de Billing (1843)
- Édouard Burignot de Varenne (1847)
- M. de Cramayel (1848)
- M. Adolphe Dotézac (1848)
- Vicomte de Saint-Ferriol (1869)
- Comte de Ligniville (1876)
- Charles Duchatel (1876)
- Victor Tiby (1879)
- Vicomte de Croy (1879)
- M. Bourée (1885)
- Charles Thomson (Préfet) (1886)
- Charles Marie Stephen Le Peletier (1891)
- Olivier d'Ormesson (1849-1923) (1893)
- Gaston Raindre (1895)
- Jean Jules Jusserand (1898)
- Philippe Crozier (1902)
- Charles-Prosper-Maurice Horric de Beaucaire (1907)
- Edmond Bapst (1913)
- Alexandre-Robert Conty (1918)
- Paul Claudel (1919)
- Jacques de Fontenay (1921)
- Charles Arsène-Henry (1934)
- Adrien Bonnefoy-Sibour (1936)
- Hector André de Panafieu (1945–1945)
- Guy de Girard de Charbonnières (1945–1951)
- Jean Bourdeillette (1951–1958)
- Christian Fouchet (1958–1962)
- Albert Ledoux (1962–1966)
- Pierre Sebilleau (1966–1970)
- Jean-Claude Winckler (1970–1972)
- Pierre Pelen (1972–1976)
- Pierre Gorce (1976–1982)
- François-Régis Bastide (1982–1985)
- Léon Bouvier (1985–1988)
- Michel Drumetz (1988–1992)
- Patrick O'Cornesse (1992–1995)
- Jacques-Alain de Sédouy (1995–1998)
- Jean-Pierre Masset (1998–2001)
- Régis de Belenet (2001–2005)
- Anne Gazeau-Secret (2005–2007)
- Bérangère Quincy (2007–2010)
- Véronique Bujon-Barré (2010–2013)
- François Zimeray (2013–2018)
- Caroline Ferrari (2018–2022)
|
