Chryzostom (Jević)
Rajko Jević Рајко Јевић | |||
Metropolita Dabaru i Bośni | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 4 marca 1952 | ||
Metropolita Dabaru i Bośni | |||
Okres sprawowania | od 2017 | ||
Wyznanie | prawosławne | ||
Kościół | |||
Inkardynacja | Metropolia Dabaru i Bośni | ||
Śluby zakonne | 20 września 1971 | ||
Diakonat | 27 września 1971 | ||
Prezbiterat | 10 czerwca 1973 | ||
Nominacja biskupia | 23 maja 1991 | ||
Chirotonia biskupia | 12 czerwca 1991 | ||
Odznaczenia | |||
|
Data konsekracji | 12 czerwca 1991 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Belgrad | ||||||
Miejsce | |||||||
Konsekrator | Paweł | ||||||
|
Chryzostom, imię świeckie Rajko Jević (ur. 4 marca 1952 w Vođenicy) – serbski biskup prawosławny.
Życiorys
W 1973 ukończył seminarium duchowne Trzech Świętych Hierarchów przy monasterze Krka. W czasie nauki złożył 20 września 1971 wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Chryzostom. 27 września 1971 został wyświęcony na hierodiakona, zaś 10 czerwca 1973 – na hieromnicha.
W latach 1976–1980 studiował teologię na Uniwersytecie Arystotelesa w Salonikach. Po ukończeniu studiów wrócił do monasteru Krka jako wykładowca w seminarium, którego był absolwentem.
23 maja 1991 został wybrany pierwszym biskupem nowo powołanej eparchii bihacko-petrovackiej. Uroczysta chirotonia z udziałem patriarchy serbskiego Pawła i większości hierarchów Serbskiego Kościoła Prawosławnego miała miejsce 12 czerwca 1991.
13 września 1995, w czasie wojny w Bośni, został zmuszony do wyjazdu z miasta Ključ, gdzie znajdowała się jego rezydencja, zaś 10 października musiał uciekać z terytorium swojej eparchii. Po podpisaniu układu z Dayton wrócił na podległy mu kanonicznie teren, zamieszkując kolejno w miejscowościach Podrašnica, Šipov i w monasterze Klisina w okolicach Prijedoru. Od 2002 do 2014 rezydował w Bosanskim Petrovcu.
W 2013 został przeniesiony na katedrę zwornicko-tuzlańską. Jego intronizacja miała miejsce 13 lipca tego roku w cerkwi Narodzenia Matki Bożej w Bijelinie, gdzie mieści się tymczasowa rezydencja biskupów zwornicko-tuzlańskich[1].
W 2017 Święty Synod Serbskiego Kościoła Prawosławnego mianował go metropolitą Dabaru i Bośni[2].
Po śmierci patriarchy serbskiego Ireneusza w listopadzie 2020 r. objął obowiązki przewodniczącego Świętego Synodu Serbskiego Kościoła Prawosławnego[3].
Przypisy
Bibliografia
- NJEGOVO PREOSVEŠTENSTVO EPISKOP BIHAĆKO-PETROVAČKI HRIZOSTOM (JEVIĆ)
- p
- d
- e
Patriarchat Serbski |
|
---|---|
Patriarchat Konstantynopola |
|
Patriarchat Serbski |
|
- p
- d
- e
- Porfiriusz
- Dabaru i Bośni Chryzostom
- Czarnogóry i Przymorza Joannicjusz
- biskup sremski Bazyli
- biskup banjalucki Efrem
- biskup Bački Ireneusz
- biskup milešewski Atanazy
- biskup braničewski Ignacy
- biskup budziński Lucjan
- biskup brytyjski i skandynawski Dosyteusz
- biskup wrański Pachomiusz
- biskup górnokarłowicki Gerazym
- biskup zwornicko-tuzlański Focjusz
- biskup zachodnioamerykański Maksym
- biskup Düsseldorfu i całych Niemiec Grzegorz
- biskup wschodnioamerykański Ireneusz
- biskup kanadyjski Mitrofan
- biskup žicki Justyn
- biskup szumadijski Jan
- biskup banacki Nikanor
- biskup raszko-prizreński Teodozjusz
- biskup kruszewacki Dawid
- biskup slawoński Jan
- biskup Nowej Gračanicy i Środkowego Zachodu Ameryki Longin
- biskup austriacki Andrzej
- biskup bihacko-petrovacki Sergiusz
- biskup timocki Hilarion
- biskup australijski i nowozelandzki Sylwan
- biskup niski Arseniusz
- biskup Buenos Aires Cyryl
- biskup dalmatyński Nikodem
- biskup osjeczkopolski i barański Cherubin
- biskup zahumsko-hercegowiński i nadmorski Dymitr
- biskup budimlański i nikšicki Metody
- biskup valjewski Hezychiusz
- biskup remezijski Stefan
- arcybiskup ochrydzki i metropolita skopijski Jan
- biskup połoski i kumanowski Joachim
- biskup bregalnicki Marek
- biskup stobijski Dawid
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|