Czarny kot, biały kot
Gatunek | komedia, kryminał, melodramat |
---|---|
Rok produkcji | 1998 |
Data premiery | 10 września 1998 |
Kraj produkcji | Jugosławia |
Czas trwania | 123 min |
Reżyseria | Emir Kusturica |
Scenariusz | Emir Kusturica |
Główne role | Bajram Severdžan |
Muzyka | Nele Karajlić |
Zdjęcia | Thierry Arbogast |
Scenografia | Milenko Jeremić |
Kostiumy | Nebojša Lipanović |
Produkcja | Karl Baumgartner |
Czarny kot, biały kot (tytuł oryginalny: Crna mačka, beli mačor/Црна мачка, бели мачор, czyli dosłownie: Czarna kotka, biały kocur) – jugosłowiański film fabularny (kryminał, komedia, melodramat) z 1998 w reżyserii Emira Kusturicy. Obraz zdobył nagrodę Srebrnego Lwa za najlepszą reżyserię na Międzynarodowym Festiwalu Filmów w Wenecji.
Film ten krytycy zaliczają do gatunku czarnego kina. Kusturica opowiedział historię społeczności cygańskiej zamieszkującej osadę naddunajską. Postacie filmu rozmawiają między sobą w językach: cygańskim, serbskim i bułgarskim, często mieszając frazy i słowa.
Plenery: Dunaj w Serbii.
Obsada
- Bajram Severdžan – Matko Destanov
- Srđan Todorović – Dadan Karambolo
- Branka Katić – Ida
- Florijan Ajdini – Zare Destanov
- Ljubica Adžović – Sujka
- Zabit Memedov – Zarije Destanov
- Sabri Sulejman – Grga Pitić
- Jasar Destani – Grga Veliki
- Salija Ibraimova – Afrodita
- Šaban Bajramović – pieśniarz
Fabuła
Żyjący nad Dunajem Rom Matko zadłuża się u gangstera. Przyparty do muru zmusza swego syna, by poślubił karłowatą siostrę przestępcy.
Ścieżka dźwiękowa
Jak we wszystkich filmach Kusturicy, muzyka pełni bardzo istotną rolę w filmie i wypełnia większość scen. Jednak autorstwo muzyki powszechnie mylnie przypisywane jest Goranowi Bregoviciowi (autorowi muzyki do wielu filmów Kusturicy). Ścieżkę dźwiękową tworzyli: Nele Karajlić, Voja Aralica, Dejo Sparavalo.
Linki zewnętrzne
- p
- d
- e
1970-79 | |
---|---|
1980-89 | |
1990-99 |
|
2000-09 |
|
2010-19 |