Czerwone Sokoły
Państwo | Polska |
---|---|
Siedziba | Warszawa |
Data założenia | 1931 |
Rodzaj stowarzyszenia | organizacja młodzieżowa, organizacja socjalistyczna |
Profil działalności | |
Zasięg | światowy |
Prezes | Tim Scholz |
brak współrzędnych | |
Strona internetowa |
Czerwone Sokoły – ruch młodzieżowy powstały w latach 20. i 30. XX wieku. Tradycja polska wywodzi się z organizacji takich jak Pionier czy Czerwone Harcerstwo TUR, związanych z przedwojennym PPS.
Polski ruch sokoli (ang. falcon movement, stąd inna używana nazwa, tj. „ruch falkenowski”) jest częścią Światowego Ruchu Sokolego.
Polska przedwojenna
Przy grupach Czerwonego Harcerstwa TUR utworzono grupy dla dzieci młodszych: od 8 do 12 lat. Utworzono dla nich specjalne grupy przy męskich i żeńskich gromadach[1]. Członkowie grup dzieciecych byli traktowani jak kandydaci do Czerwonego Harcerstwa. Obowiązywały ich specjalne reguły, prawa Czerwonych Sokołów brzmiały następująco:
- Jesteśmy dziećmi robotniczymi.
- Zgadzamy się z towarzyszami i pomagamy słabszym.
- Jesteśmy odważni, mówimy prawdę.
- Lubimy zwierzęta, nie niszczymy roślin.
- Dochowujemy tajemnic.
- Chcemy zostać czerwonymi harcerzami[2].
Międzynarodowy Ruch Sokoli
Idea powołania Międzynarodowego Ruchu Sokolego (ang. International Falcon Movement; IFM) jako międzynarodowej organizacji powstała podczas konferencji w 1922 roku w Salzburgu, w Austrii. Głównymi inicjatorami stworzenia ruchu międzynarodowego byli Otto Kanitz oraz Kurt Löwenstein.
Wcześniej istniały już grupy w Danii: Unges Indraet (założona w 1905 roku, do IFM przystąpiła oficjalnie w 1927 roku), w Austrii: Sozialdemokratischer Erziehungs- und Schulverein Freie Schule-Kinderfreunde (rok założenia 1908, organizacja założycielska IFM), Belgii: Secteur Faucon Rouges de la Fédération des Jeunes Gardes Socialistes (założona w 1920 roku, do ruchu międzynarodowego dołączyła w 1936 roku), Niemczech: Reichsarbeitsgemeinschaft der Kinderfreunde (rok powstania: 1919, od 1924 oficjalnie zarejestrowana, organizacja założycielska IFM).
W 1924 dołączyły niemiecka grupa SJD-Die Falken oraz austriacka österreichische Kinderfreunde. W 1929 odbył się pierwszy międzynarodowy ruch, który zgromadził 2300 czerwonych sokołów pod hasłem „Czerwona Republika Dziecięca” (niem. Die Rote Kinder Republik).
W 1931 roku założono pierwsze biuro IFM w Wiedniu. Pierwszym prezydentem został Kurt Löwenstein (1922–1934), natomiast Sekretarzem Generalnym Kurt Biak z Austrii.
Nazwa została zmieniona na Socjalistyczną Międzynarodówkę Edukacyjną (ang. Socialist Educational International; SEI), co podkreśliło edukacyjne cele ruchu. Socjalistyczna edukacja miała „odgrywać kluczową rolę w umożliwieniu dzieciom krytycznego spojrzenia i przezwyciężenia ram narzucanych przez społeczeństwo. W wolnym czasie dzieci powinny być separowane od wpływów burżuazyjnego szkolnictwa i mieć szansę przebywać w świecie alternatywnym względem społeczeństwa kapitalistycznego"[3].
W okresie powojennym wzmocniono współpracę międzynarodową, wprowadzono nowe tematy działań: edukację na rzecz tolerancji, współpracę, solidarność i prawa człowieka. W latach 70. nowa formuła znalazła odzwierciedlenie w nowym statucie oraz zmianie nazwy na IFM-SEI.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Międzynarodowy Ruch Sokołów. [dostęp 2011-07-29].
- Oficjalna strona organizacji. [dostęp 2011-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-07)].
- Sokoły – Wolne Harcerstwo. [dostęp 2011-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-31)].
Przypisy
- ↑ Hufiec Lubliniec-ZHP Chorągiew Śląska, Czerwone Harcerstwo; data dostępu: 2011-05-31
- ↑ Władysław Uziembło, Czym było Czerwone Harcerstwo (publikacja na stronie 2010-12-21; data dostępu: 2011-05-30)
- ↑ IFM-SEI, Strona oficjalna: historia (wersja angielska). ifm-sei.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-01)].; 2011-05-31
- VIAF: 129847285
- GND: 2155302-6
- Uppslagsverket Finland: UngaOernar