Danilo Gallinari

Danilo Gallinari
Ilustracja
#12 Milwaukee Bucks
niski skrzydłowy/silny skrzydłowy
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1988
Sant’Angelo Lodigiano

Wzrost

208 cm

Masa ciała

102 kg

Kariera
Aktywność

od 2004

Draft

2008, numer: 6
New York Knicks

Kariera klubowa
Lata Kluby Wyst.
2004–2005 Casalpusterlengo (Włochy)
2005–2006 Edimes Pavia (Włochy)
2006–2008 Armani Jeans Mediolan (Włochy)
2008–2011 New York Knicks
2011–2017 Denver Nuggets
2011 Armani Jeans Mediolan (Włochy)
2017–2019 Los Angeles Clippers
2019–2020 Oklahoma City Thunder
2020–2022 Atlanta Hawks
2022–2023 Boston Celtics
2023–2024 Washington Wizards
od 2024 Detroit Pistons
od 16.02.2024 Milwaukee Bucks
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
2004  Włochy U–16
2005  Włochy U–18
2007  Włochy U–20
od 2011  Włochy
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy U–20
brąz 2007 Włochy koszykówka
Mistrzostwa Europy U–18
brąz 2005 Serbia koszykówka

Danilo Gallinari (ur. 8 sierpnia 1988 w Sant’Angelo Lodigiano) – włoski, koszykarz występujący na pozycjach niskiego i silnego skrzydłowego, obecnie zawodnik Milwaukee Bucks[1].

Kariera reprezentacyjna

Gallinari grał w 2004 w reprezentacji Włoch do lat 16 w mistrzostwach Europy. Rok później zajął 3. miejsce razem z reprezentacją Włoch do lat 18 w mistrzostwach Europy. W 2007 został powołany do seniorskiej reprezentacji Włoch na mistrzostwa Europy, jednak ostatecznie, z powodu kontuzji, nie zagrał w mistrzostwach.

Kariera w NBA

Jego kontrakt z Olimpia Milano zawierał klauzulę dotyczącą możliwości profesjonalnej gry w USA, dzięki czemu Danilo 23 kwietnia 2008 zadeklarował chęć przystąpienia do draftu NBA, a gdy wybrany został z szóstym numerem przez New York Knicks mógł podpisać z nimi dwuletni kontrakt.

Sezon zasadniczy rozpoczął od epizodów w dwóch pierwszych meczach, po czym pauzował ponad 3 miesiące z powodu problemów z plecami. Powrócił 17 stycznia w przegranym meczu z Philadelphia 76ers. Najwięcej punktów w sezonie (17) zdobył 4 marca w meczu z Atlanta Hawks, trafił wtedy 4 z 5 rzutów za 3.

Gallinari udanie rozpoczął sezon 2009/2010. Już w trzecim występie ustanowił życiowy rekord zdobywając 30 punktów w przegranym po dogrywce meczu z Philadelphia 76ers, trafił wówczas 8 rzutów za 3 punkty, jeden mniej, niż wynosi rekord New York Knicks należący do Latrella Sprewella i Johna Starksa.

7 lipca 2017 trafił w wyniku wymiany do Los Angeles Clippers[2]. 10 lipca 2019 został wymieniony do Oklahoma City Thunder[3].

24 listopada 2020 został wytransferowany do Atlanty Hawks[4]. 12 lipca 2022 zawarł umowę z Boston Celtics[5]. 22 czerwca 2023 trafił w wyniku wymiany do Washington Wizards[6].

14 stycznia 2024 dołączył do Detroit Pistons w efekcie transferu[7]. Po zwolnieniu (9.02.2024) z Detroit Pistons, 16.02.2024 podpisał umowę z Milwaukee Bucks[8].

Osiągnięcia

Stan na 21 stycznia 2024, na podstawie[9][10], o ile nie zaznaczono inaczej.

Drużynowe
  • Zwycięzca NBA Africa Game 2018[11]
  • Uczestnik rozgrywek Euroligi (2005/06, 2007/08, 2011/12)
Indywidualne
Reprezentacja

Przypisy

  1. Danilo Gallinari | Milwaukee Bucks [online], www.nba.com [dostęp 2024-02-22]  (ang.).
  2. L.A. Clippers Acquire Danilo Gallinari. realgm.com. [dostęp 2017-07-07]. (ang.).
  3. L.A. Clippers Acquire Six-Time NBA All-Star Paul George. nba.com. [dostęp 2019-07-10]. (ang.).
  4. Atlanta Hawks Acquire Forward Danilo Gallinari. nba.com. [dostęp 2020-11-25]. (ang.).
  5. Celtics Sign Gallinari. nba.com. [dostęp 2023-01-29]. (ang.).
  6. Wizards Acquire Three Veteran Players in Three-Team Deal. nba.com. [dostęp 2023-10-04]. (ang.).
  7. Detroit Pistons acqire Danilo Gallinari and Mike Muscala. nba.com. [dostęp 2024-01-21]. (ang.).
  8. Danilo Gallinari | Milwaukee Bucks [online], www.nba.com [dostęp 2024-02-22]  (ang.).
  9. Danilo Gallinari – realgm.com. realgm.com. [dostęp 2016-04-23]. (ang.).
  10. Danilo Gallinari – euroleague.net. euroleague.net. [dostęp 2016-04-23]. (ang.).
  11. a b Danilo Gallinari Wins MVP as Team World Win NBA Africa Game 2018. afrobasket.com. [dostęp 2018-08-06]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Detroit Pistons – skład w sezonie 2023/2024
  • p
  • d
  • e
Pierwsza runda
Druga runda
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Laureaci nagrody – Wschodząca Gwiazda Euroligi
  1. Nie przyznano
  • p
  • d
  • e
Najlepszy zawodnik U–22/23 ligi włoskiej
  • 2006: Bargnani
  • 2007: Gallinari
  • 2008: Gallinari
  • 2009: Datome
  • 2010: Aradori
  • 2011: Gentile
  • 2012: Polonara
  • 2013: Polonara
  • 2014: Gentile
  • 2015: Fontecchio
  • 2016: Flaccadori
  • 2017: Flaccadori
  • 2018: Flaccadori
  • 2019: Carr
  • 2020: nie wybrani
  • 2021: Pajola
  • 2022: Spagnolo
  • 2023: Spagnolo
  • p
  • d
  • e
Zwycięzcy konkursu rzutów za 3 punkty ligi włoskiej
  1. a b Nie rozegrano
  • p
  • d
  • e
  • (ŚR) – według średniej punktów, (S) – według sumy punktów
  • p
  • d
  • e
  • 0 Marco Spissu
  • 1 Nico Mannion
  • 7 Stefano Tonut
  • 8 Danilo Gallinari
  • 9 Nicolò Melli
  • 13 Simone Fontecchio
  • 16 Amedeo Tessitori
  • 17 Giampaolo Ricci
  • 24 Riccardo Moraschini
  • 31 Michele Vitali
  • 33 Achille Polonara
  • 54 Alessandro Pajola

  • Trener: Meo Sacchetti
  • Asystenci: Bucchi, Fois, Galbiati, Molin
  • p
  • d
  • e
  • 3 Belinelli
  • 5 Gentile
  • 6 Biligha
  • 7 Vitali
  • 8 Gallinari
  • 10 Hackett
  • 12 Filloy
  • 15 Brooks
  • 16 Tessitori
  • 23 Abass
  • 70 Datome
  • 00 Della Valle

Włochy

  • Trener: Romeo Sacchetti, asystenci: Molin, Maffezzoli
  • p
  • d
  • e

Włochy

  • p
  • d
  • e

Włochy