David Lange

David Lange

Data i miejsce urodzenia	4 sierpnia 1942 Otahuhu
Data i miejsce śmierci	13 sierpnia 2005 Auckland
Premier Nowej Zelandii
Okres	od 26 lipca 1984 do 8 sierpnia 1989
Przynależność polityczna	Partia Pracy
Poprzednik	Robert Muldoon
Następca	Geoffrey Palmer
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

David Russell Lange (ur. 4 sierpnia 1942 w Otahuhu, zm. 13 sierpnia 2005 w Auckland) – nowozelandzki polityk, premier z ramienia Partii Pracy w latach 1984-1989.

Pochodził z rodziny o korzeniach niemieckich, był synem lekarza. Studiował prawo na uniwersytecie w Auckland, przez 6 lat pracował jako adwokat w jednej z najuboższych dzielnic Auckland, służąc darmową pomocą prawną. Działał w Partii Pracy, w marcu 1977 po raz pierwszy zasiadł w Izbie Reprezentantów. Od 1979 był wiceprzewodniczącym partii, od 1982 przewodniczącym frakcji parlamentarnej. W lutym 1983 został wybrany na szefa Partii Pracy i przywódcę opozycji; po zwycięstwie wyborczym w przedterminowych wyborach parlamentarnych w lipcu 1984 Lange został premierem, najmłodszym w historii Nowej Zelandii.

Funkcję premiera łączył z teką spraw zagranicznych (1984–1987), później edukacji (1987–1989). Był znany m.in. z zaangażowania w walkę z bronią atomową, za co po latach został uhonorowany tzw. alternatywną nagrodą Nobla (2003). Jego rząd przeprowadził program wolnorynkowych reform gospodarczych autorstwa ministra finansów Rogera Douglasa (tzw. kiwi-reformy) oparty na obniżeniu i uproszczeniu podatków, prywatyzacji większości państwowych przedsiębiorstw, ograniczeniu wydatków socjalnych i zniesieniu wysokich subsydiów rolniczych. Doprowadziło to w krótkim czasie do wyraźnego zmniejszenia bezrobocia i inflacji oraz dużego wzrostu gospodarczego. W sierpniu 1989 David Lange zrezygnował z kierowania rządem i Partią Pracy, przekazując obowiązki Geoffreyowi Palmerowi (wicepremierowi i ministrowi środowiska); w gabinecie Palmera pełnił funkcję prokuratora generalnego (1989–1990). Wycofał się z życia politycznego ze względów zdrowotnych w 1996.

Został odznaczony m.in. Orderem Nowej Zelandii (2003).

Bibliografia

• Nota biograficzna. rightlivelihood.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-20)]. [dostęp 2010-09-01]