Deglacjacja

Ten artykuł od 2012-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Deglacjacja, cofanie się lodowca – proces polegający na stopniowym zaniku lub zmniejszaniu się powierzchni lodowca i odsłanianiu się zlodowaconego terenu, głównie wskutek zmian klimatu.

Wyróżnia się:

deglacjację frontalną – powolne cofanie się czoła lodowca (w wyniku przewagi topnienia nad napływem nowego lodu) bez utraty jego zwartości; charakterystyczna dla lodowców górskich;
deglacjację arealną – powierzchniowe zanikanie lodowca, zachodzące równomiernie od góry; lodowiec nie zachowuje swojej zwartości, pozostają bryły martwego lodu zazwyczaj pokryte moreną powierzchniową.
deglacjację subakwalną – deglacjacja zbiornikowa, podwodna
deglacjację z oscylacjami i nasunięciami

Z cofaniem lodowca wiąże się powstawanie różnorodnych osadów polodowcowych (glina zwałowa, piaski fluwioglacjalne) i form ukształtowania powierzchni ziemi (wzgórz morenowych, ozów, kemów, sandrów i in.).