Delta Eridani
δ Eri | |||||||||||||||||||||||
Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||||
Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rektascensja | 03h 43m 14,901s[1] | ||||||||||||||||||||||
Deklinacja | −09° 45′ 48,21″[1] | ||||||||||||||||||||||
Paralaksa (π) | |||||||||||||||||||||||
Odległość | 29,487 ± 0,059 ly | ||||||||||||||||||||||
Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||||||||
Ruch własny (RA) | |||||||||||||||||||||||
Ruch własny (DEC) | 743,64 ± 0,22 mas/rok[1] | ||||||||||||||||||||||
Prędkość radialna | −6,28 ± 0,09 km/s[1] | ||||||||||||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||||
Rodzaj gwiazdy | podolbrzym | ||||||||||||||||||||||
Typ widmowy | K0+IV[1] | ||||||||||||||||||||||
Masa | 1,2 M☉[2] | ||||||||||||||||||||||
Promień | 2,3 R☉[2] | ||||||||||||||||||||||
Jasność | 3,3 L☉[2] | ||||||||||||||||||||||
Okres obrotu | ≤116 d[2] | ||||||||||||||||||||||
Wiek | 7,5 mld lat[2] | ||||||||||||||||||||||
Temperatura | 5075 K[2] | ||||||||||||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||||
|
Delta Eridani (δ Eri, Rana) – gwiazda w gwiazdozbiorze Erydanu, odległa od Słońca o około 29,5 roku świetlnego.
Nazwa
Nazwa własna gwiazdy, Rana, jest słowem łacińskim i oznacza „żaba”. Została jej przypisana przez pomyłkę w XX wieku; pierwotnie nazwę Rana Secunda („druga żaba”) nosiła gwiazda Beta Ceti. Nazwa ta wywodziła się z arabskich wyobrażeń nieba[2]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2022 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Rana dla określenia tej gwiazdy[3].
Charakterystyka
Jest to podolbrzym należący do typu widmowego K0. Jego obserwowana wielkość gwiazdowa to 3,54m[1]. Jest sklasyfikowany jako zmienna typu RS Canum Venaticorum, jednak choć przejawia aktywność magnetyczną, nie ma towarzysza i klasyfikacja ta jest prawdopodobnie błędna. Gwiazda ta jest starsza od Słońca, rozpoczęła życie jako żółto-biały karzeł reprezentujący typ widmowy F8 około 7,5 miliarda lat temu, ale zdążyła już zakończyć okres syntezy wodoru w hel w jądrze i zaczęła zmieniać się w olbrzyma. Zaawansowany wiek gwiazdy wpłynął na jej skład chemiczny – choć jej metaliczność jest o około połowę wyższa od słonecznej, zawiera ona o połowę mniej litu, który stopniowo niszczą reakcje termojądrowe[2].