Ditiokarbaminiany

Ten artykuł należy dopracować: od 2024-05 → napisać/poprawić definicję, od 2024-05 → zweryfikować treść i dodać przypisy. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ditiokarbaminiany

1. Sole kwasu dimetyloditiokarbaminowego:

• ziram (Zn)
• febram (Fe)

2. Sole kwasu etylenobistiokarbaminowego:

• maneb (Mn)
• zineb (Zn)
• nabam (Na)
• mankozeb (Mn)

3. Dwusiarczki, np.

• dwusiarczek czterometylotiuramu [disiarczek bis(dimetylotiokarbamoilu)] – TMTD (ang. tetramethylthiuram disulfide) o wzorze (CH₃)₂N-C(S)-S-S-C(S)-N(CH₃)₂.

Właściwości

• rozpuszczalne w wodzie
• dobrze wchłaniają się przez przewód pokarmowy i układ oddechowy
• wybiórczo gromadzą się w tarczycy i gruczołach płciowych
• utrzymują się w organizmie 4–6 dni
• mała toksyczność dla ssaków (III klasa toksyczności)

Mechanizm toksycznego działania

• powodują miejscowe podrażnienia i reakcje uczuleniowe
• blokują grupy SH enzymów i białek
• hamują aktywność enzymów cyklu kwasów trojkarboksylowych
• upośledziają metabolizm tkankowy
• hamują aktywność tyroksyny
• działają wolotwórczo