Dmitrij Lewicki (malarz)

Ten artykuł dotyczy malarza. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Dmitrij Lewicki

Дми́трий Григо́рьевич Леви́цкий

Data i miejsce urodzenia	ok. 1735 Kijów
Data i miejsce śmierci	16 kwietnia 1822 Petersburg
Narodowość	rosyjska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Multimedia w Wikimedia Commons

Dmitrij Grigorjewicz Lewicki (ros. Дми́трий Григо́рьевич Леви́цкий, ukr. Дмитро́ Григо́рович Леви́цький) (ur. ok. 1735 w Kijowie, zm. 4 kwietnia/16 kwietnia 1822 w Petersburgu) — rosyjski malarz-portrecista ukraińskiego pochodzenia.

Życiorys

Był synem kijowskiego duchownego, malarza i grawera Grigorija Lewickiego-Nosa. Prawdopodobnie pomagał ojcu w latach pięćdziesiątych XVIII wieku przy polichromii soboru andrejewskiego w Kijowie

Uczył się u przebywającego w Kijowie petersburskiego malarza Aleksego Antropowa. Około roku 1758 przeniósł się wraz z Antropowem do Sankt Petersburga, gdzie rozpoczął studia na Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Od roku 1764 rozpoczął samodzielną działalność portrecisty w Moskwie. W roku 1770 za portret architekta Kokorinowa otrzymał tytuł akademika. W roku 1771 został wykładowcą w klasie portretu Akademii w Petersburgu. Do jego uczniów należeli P. Sokołow, W. Borowikowski i G. Ugriumow. Dzięki cyklowi portretów smolanek – wychowanek Instytutu Smolnego zyskał sławę w Petersburgu. W roku 1778 został pozbawiony stanowiska wskutek intrygi carycy, w roku 1807 odzyskał stanowisko za nowego cara Aleksandra I.

W muzeum w Genewie znajduje się namalowany przez Lewickiego portret Denisa Diderot.

Galeria

• 
  Portret architekta Aleksandra Kokorinowa 1769
• 
  Fieodosija Rżewska i Anastasija Dawydowa 1772
• 
  Jekatierina Chruszczowa i Jekatierina Chowanska 1773
• 
  Portret Prokofija Diemidowa 1773
• 
  Portret Aleksandra Łanskoja 1782
• 
  Portret Urszuli Mniszech 1782
• 
  Portret Aleksandra Golicyna 1772

Bibliografia

• Biografia