Dolina Miyar

Dolina Miyar znajduje się w północnej części Indii, w stanie Himachal Pradesh otoczonym przez Uttar Pradesh, Hariana, Punjab, Jammu i Kaszmir oraz Wyżynę Tybetańską. Należy ona do pasma górskiego Himalaji Lahoul i wciśnięta jest pomiędzy Dolinę Pangi, Dolinę Lahul oraz Zanskar. Początek doliny to ujście Rzeki Miyar do Rzeki Chandra – Bhaga w miejscowości Udaipur (2743 m n.p.m.). Ciągnie się ona na długości ok. 100 km w kierunku NE – NW – N, aż po przełęcz Kang La (5468 m n.p.m.)[1].

Większość szczytów znajdujących się w górnej części doliny oraz w jej bocznych dolinach zawieszonych nadal pozostaje nie zdobytych przez człowieka. Nie posiadają one również nazw i wysokości. Najlepiej poznana została do tej pory Dolina Tawa, w której działała większość wypraw alpinistycznych. Pierwszym szczytem znajdującym się w jej obrębie zdobytym przez człowieka była turnia Newerseen Tower w środkowej części doliny przez Paolo Vitaliego w 1992 roku. W rejonie tym działały również dwie polskie ekspedycje. Uczestnicy pierwszej w 2005 roku, David Kaszlikowski oraz Michał Król zdobyli dziewiczy szczyt 5620 m n.p.m. (który nazwali nieoficjalnie Lotos Peak). Podczas drugiej wyprawy w 2006 roku zespół Michał Apollo i Marek Żołądek weszli na niezdobyty wcześniej szczyt o wysokości 5650 m n.p.m., który nieformalnie nazwali Masala Peak. Ta sama dwójka dokonała również pierwszego wejścia na przełęcz w górnej części Doliny Tawa na wys. 5690 m n.p.m. (dla której używają nieformalnej nazwy St. Christopher Pass) Z kolei drugi zespół działający w tym samym czasie w dolinie Miyar Michał Król i Przemysław Wójcik wszedł na turnię 5640 m n.p.m. (nazwaną później nieoficjalnie Geruda Peak).

21 sierpnia 2012 r. Michał Apollo, Marek Żołądek i Phil Varley (UK) dokonali pierwszego wejścia na dziewiczy wierzchołek w dolinie Lodowca Tawa (Dolina Miyar, Himalaje Lahoul, Indie). Szczyt o wysokości 5889 m n.p.m. został ochrzczony Forgotten Peak, a trudności wspinaczkowe drogi - nazwanej przez autorów Never Ending Story - którą został zdobyty, zostały wycenione w skali UIAA na V+, WI4, 650 m (+150 m podejścia lodowcem o nachyleniu 40 st. z plateau Lodowca Tawa). Akcja górska trwała 27 godzin[2][3],.

Bibliografia

  • http://aaj.americanalpineclub.org/climbs-and-expeditions/asia/india/himachal-pradesh/miyar-valley-region/2006-tamadonog-geruda-by-m-krol/
  • http://download.kronikasportu.pl/pdf/dyscypliny/2006/Alpinizm.pdf
  • https://wspinanie.pl/2005/10/lotos-polacy-na-dziewiczym-szczycie-w-himalajach/
  • Dolina MIYAR. Ostry nóż akceptacji - Goryonline.com. goryonline.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-06)].
  • Kwartalnik turystyczny W GÓRACH (góry, tatry, beskidy,góry świętokrzyskie.wadowice). wgorach.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-27)].
  • Masala Peak - Peakware.com. peakware.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-10)].

Przypisy

  1. MichalM. Apollo MichalM., ViacheslavV. Andreychouk ViacheslavV., Suman S.S.S. Bhattarai Suman S.S.S., Short-Term Impacts of Livestock Grazing on Vegetation and Track Formation in a High Mountain Environment: A Case Study from the Himalayan Miyar Valley (India), „Sustainability”, 10 (4), 2018, s. 951, DOI: 10.3390/su10040951 [dostęp 2018-04-26]  (ang.).
  2. [1] Miyar 2012 - szczyt zdobyty | Wspinanie.pl
  3. Apollo, M. (2013). Miyar Valley. American Alpine Journal, 55(87), 310-311. http://publications.americanalpineclub.org/articles/13201212301/Forgotten-Peak-5889m-southeast-face-Never-Ending-Story