Dorota Masłowska

Dorota Masłowska
Ilustracja
Dorota Masłowska (2018)
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1983
Wejherowo

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura piękna, muzyka

Ważne dzieła
podpis
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Galeria
J. Sobolewska, D. Masłowska, IV Festiwal Góry Literatury, 2018
D. Masłowska, IV Festiwal Góry Literatury, 2018

Dorota Masłowska (ur. 3 lipca 1983 w Wejherowie) – polska pisarka, dramatopisarka, felietonistka, kompozytorka, piosenkarka, producentka muzyczna; laureatka Nagrody Literackiej „Nike” (2006) za powieść Paw królowej (2005).

Życiorys

Masłowska urodziła się i dorastała w Wejherowie[1]. Jej ojciec był marynarzem, a matka jest lekarką[2]. Ma o trzy lata starszego brata[3]. W 2002 ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Wejherowie[4].

Debiutowała w 2000 w konkursie „Dzienniki Polek” zorganizowanym przez miesięcznik „Twój Styl”, zdobywając pierwszą nagrodę[1]. W tym samym roku opublikowała w czasopiśmie literackim „Lampa” opowiadanie Wyprawa na dach wieżowca[5]. W czerwcu 2002 roku otrzymała pierwsze miejsce w VII edycji konkursu poetyckiego „O Złote Pióro Sopotu”[6].

Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną

W trakcie przygotowań do egzaminu dojrzałości intensywnie pracowała nad swoją pierwszą powieścią[7]. Tekst powieści został ukończony 13 czerwca 2002 roku[5] i pod tytułem Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną ukazał się w drugiej połowie tego samego roku nakładem wydawnictwa Lampa i Iskra Boża.

Powieść była promowana jako „pierwsza polska powieść dresiarska” – jej głównym bohaterem jest, należący do tego środowiska, Silny. Debiut spotkał się z bardzo przychylnymi recenzjami Jerzego Pilcha[8] i Marcina Świetlickiego[9] oraz promocją Roberta Leszczyńskiego w programie Idol[4] i stał się bestsellerem wydawniczym (do końca 2002 roku sprzedano około 40 tys. egzemplarzy)[10], wywołał jednak również wiele kontrowersji. Wojna... przyniosła autorce Paszport „Polityki” w kategorii literatura za „oryginalne spojrzenie na polską rzeczywistość oraz twórcze wykorzystanie języka pospolitego”[11] oraz finał Nagrody Literackiej Nike 2003[12]. Powieść została przetłumaczona na kilka języków europejskich[13]. Debiut Masłowskiej przyniósł wydawnictwu znaczne zyski, które pozwoliły na dalsze wydawanie czasopisma „Lampa”[1].

Paw królowej

Po maturze Masłowska podjęła studia psychologiczne na Uniwersytecie Gdańskim. Następnie przeniosła się do Warszawy, aby studiować kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim[1]. Zamieszkała na Pradze, a potem na Żoliborzu[14].

W 2005 ukazała się druga powieść Masłowskiej, Paw królowej (wydawnictwo Lampa i Iskra Boża), która podzieliła krytyków. Zarzucano jej, że kipi cynizmem, epatuje brzydotą i głupotą, zraża agresywnym językiem, brakiem spójnej fabuły (Marta Sawicka, „Wprost”)[15], pisano też jednak, że nowa powieść nie gorzej jest napisana niż tamta, stara. I równie desperacka, i równie jadowita (Marek Zaleski, „Tygodnik Powszechny”)[16]. Paw Królowej napisany jest rymowaną prozą stylizowaną na piosenkę hip-hopową, w której Masłowska naśladuje i parodiuje współczesną polszczyznę potoczną. Podobnie jak Wojna... Paw królowej zawiera bardzo krytyczny obraz współczesnej polskiej rzeczywistości. Powieść otrzymała Nagrodę Literacką Nike 2006[17].

Utwory dramatyczne

W 2006 Masłowska opublikowała swój debiutancki dramatDwoje biednych Rumunów mówiących po polsku (również wydawnictwo Lampa i Iskra Boża), który został zaprezentowany publiczności w formie próby czytanej w TR Warszawa (dawniej Teatr Rozmaitości) w reżyserii Przemysława Wojcieszka[1]. Według autorki sztuka opowiada o dwojgu młodych ludzi, którzy wpychają się kierowcom do samochodów, twierdząc że są bardzo biednymi Rumunami mówiącymi po polsku. Pierwsza część tekstu to ich amok i maligna, druga to nagłe przebudzenie gdzieś w środku Polski, nagła samotność, obcość i rozpoczynająca się między nimi psychiczna walka na śmierć i życie[18].

31 października 2008 roku ukazał się jej drugi dramat pt. Między nami dobrze jest. Bohaterki – trzy kobiety z różnych pokoleń – nie mogą znaleźć wspólnego języka i płaszczyzny porozumienia, ponieważ żyją tak naprawdę w różnych rzeczywistościach. Justyna Sobolewska określiła sztukę jako makabryczną komedię o Polakach, którzy nie wiedzą, kim są, a może ich w ogóle nie ma[1]. Dramat był wystawiany w 2009 roku również w TR Warszawa, w reżyserii Grzegorza Jarzyny[19].

Na początku 2009 Masłowska wyjechała do Berlina na roczne stypendium DAAD[20]. Rok później podróżowała do Stanów Zjednoczonych, aby wziąć udział w programie instytucji Ledig House International Writers Residency (kolonii dla pisarzy w miejscowości Omi, w stanie Nowy Jork)[21]. Była także gościem na Brooklyn Book Festival[22].

Kochanie, zabiłam nasze koty

W 2012 ukazała się trzecia powieść Masłowskiej – Kochanie, zabiłam nasze koty (wydawnictwo Noir sur Blanc). W wywiadzie stwierdziła, że jest to jej najbardziej przemyślana powieść[23].

Dusza światowa

Pisarka, dziennikarka i publicystka Agnieszka Drotkiewicz przeprowadziła obszerny wywiad z Dorotą Masłowską, który w 2013 roku wydano w formie książki pod tytułem Dusza światowa.

Pozostała działalność

Masłowska pisała również felietony do „Przekroju”, publikowane pod tytułem Z krainy pazłotka, oraz recenzje książek do „Wysokich Obcasów” (dodatek do „Gazety Wyborczej”)[1]. Od początków swojej twórczości współpracowała też z magazynem „Lampa”.

W 2003 roku nagrała z zespołem Cool Kids of Death dwie piosenki: Słyszałeś i Świat wyszedł z foremki. Wcześniej zakładała różne zespoły muzyczne: Fałszerze Recept (razem z Adamem Wasilkowskim i Patrykiem Mogilnickim), Wściekłość i wrzask czy Pałac Wujka Leszka. Ta ostatnia grupa wydała dwie piosenki: Fryzjerka i Wakacje[24], które opublikowano w 2005 roku na płycie kompaktowej dołączonej do czasopisma „Lampa”[25].

Na zaproszenie organizatorów festiwalu Warszawskie Spotkania Teatralne prowadziła w kwietniu 2011 roku blog pt. Tramwaj zwany teatrem, na którym publikowała recenzje spektakli[26][27].

W 2014 roku ukazał się pierwszy własny album muzyczny Masłowskiej (występującej pod pseudonimem „Mister D.”) – Społeczeństwo jest niemiłe. Masłowska śpiewa swoje piosenki, a warstwa instrumentalna jest w pewnym stopniu efektem eksperymentów z programem komputerowym. Debiutantce pomagał doświadczony muzyk – Marcin Macuk, wspierali ją także inni znajomi. Płytę promował koncert, na którym wystąpiła wraz ze wspomnianym Macukiem, Kubą Wandachowiczem, Piotrem Gwaderą i Magdą Staroszczyk. Premierę albumu poprzedzała prezentacja utworu Chleb w serwisie SoundCloud[28], piosenka po kilku tygodniach od ukazania się płyty zyskała na popularności dzięki udostępnieniu na platformie YouTube teledysku, głośnego po części za sprawą powierzenia jednej z pierwszoplanowych ról modelce Anji Rubik[29]. Popularny stał się także utwór Hajs, dla którego stworzono teledysk promujący film Hardkor Disko w reżyserii Krzysztofa Skoniecznego[30].

We wrześniu 2020 została dziennikarką internetowej rozgłośni newonce.radio[31].

Życie prywatne

Była związana z literatem i pisarzem Kazimierzem Malinowskim, z którym ma córkę Malinę (ur. 2004). W późniejszym czasie spotykała się z aktorem Erykiem Lubosem[32].

Dyskografia

Albumy studyjne

Rok Dane dot. albumu Pozycja na liście
POL
2014 Społeczeństwo jest niemiłe
(jako Mister D.)
  • Data: 24 marca 2014
  • Wydawca: Galeria Raster
  • Format: CD, digital download
9[33]
2023 Wolne
(jako Dorota)
  • Data: 21 kwietnia 2023[34]
  • Wydawca: SBM A
  • Format: CD, digital download
46[35]

Single

Rok Tytuł Album
2014 Chleb Społeczeństwo jest niemiłe
HAJ$
Ryszard
Prezydent
Czarna żorżeta
Tęcza -
2015 Zapach Boga Społeczeństwo jest niemiłe
Społeczeństwo jest niemiłe
2016 Żona piłkarza
2022 Motyle Wolne
Ojciec
2023 Weź skręć
Gadżety

Twórczość

Adaptacje teatralne i filmowe

Dwie powieści Masłowskiej były kilkukrotnie przenoszone na scenę. Spektakle na podstawie Wojny polsko-ruskiej zrealizowali Agnieszka Lipiec-Wróblewska (2003, Teatr Wybrzeże w Gdańsku)[36] i Paweł Niczewski (2005, Piwnica Przy Krypcie w Szczecinie)[37].

Adaptacje Pawia królowej wyreżyserowali: Łukasz Kos (2006, spektakl dyplomowy studentów łódzkiej Filmówki), Jacek Papis (2006, Teatr Wytwórnia w Warszawie), Krzysztof Jaworski (2006, Teatr Ludowy w Krakowie)[38] i Paweł Świątek (2012, Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie – spektakl w dramaturgii Mateusza Pakuły)[39].

Od 2021 roku w repertuarze Teatru Studio w Warszawie znajduje się adaptacja dramatu Bowie w Warszawie, w reżyserii Marcina Libera[40].

Adaptację filmową Wojny polsko-ruskiej według scenariusza autorki zrealizował w 2009 roku Xawery Żuławski. W filmie Masłowska zagrała samą siebie.

W 2014 roku Grzegorz Jarzyna przeniósł na ekran własny spektakl teatralny według sztuki Między nami dobrze jest[41]. Film otrzymał nominacje do nagród: „From Poland” na MFF Tofifest 2014 oraz „East of West” na MFF w Karlowych Warach 2015.

Nagrody i nominacje

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e f g Paweł Kozioł: Dorota Masłowska. Culture.pl. [dostęp 2012-10-29].
  2. Sebastian Rerak: Czy ktoś popsuł Masłowską?. Onet, 2012-10-11. [dostęp 2012-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-18)].
  3. ZuzannaZ. Ziomecka ZuzannaZ., Najgorsze dziecko świata – rozmowa z Dorotą Masłowską [online], Onet.pl, 31 marca 2011 [dostęp 2012-10-30] [zarchiwizowane z adresu 2011-04-04] .
  4. a b Beata Czechowska-Derkacz: Masłowska ma dość. Tygodnik Przegląd, 3/2003. [dostęp 2012-10-30].
  5. a b Dorota Wodecka: Zrób sobie własną Dorotę M., „Książki. Magazyn do czytania”, nr 3(6), październik 2012, s. 19.
  6. a b Klub pisarzy – kronika. Biblioteka Sopocka im. Józefa Wybickiego. [dostęp 2019-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-19)].
  7. Masłowska Dorota. Instytut Książki. [dostęp 2012-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  8. Jerzy Pilch: Lot koszący. Polityka, 40 (2370), 2002-10-05. s. 102. [dostęp 2012-10-30].
  9. Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną. Opis wydawcy. Esensja. [dostęp 2012-10-30].
  10. Ewa Likowska: Mniej bestsellerów. Przegląd, 4/2003. [dostęp 2012-10-30].
  11. Paszporty Polityki 2002. Culture.pl. [dostęp 2012-10-29].
  12. Nagroda Nike 2003. nike.org.pl. [dostęp 2015-08-06].
  13. W kinach wybuchnie „Wojna polsko-ruska”. rp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-04)].
  14. Justyna Sobolewska. Masłowska: Nie jestem poprawna politycznie. „Dziennik”, 2007-12-14. [dostęp 2009-06-20]. 
  15. Marta Sawicka: Paw warszawski. Wprost, 21/2005 (1173). [dostęp 2012-10-29].
  16. Marek Zaleski: O naszym to życiu piosenka. Tygodnik Powszechny, 2005-06-26. [dostęp 2019-08-18].
  17. 2006. Nagroda Nike. [dostęp 2012-10-29].
  18. Dorota Masłowska, „Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku”. Culture.pl. [dostęp 2012-10-29].
  19. Między nami dobrze jest – Dorota Masłowska. e-teatr.pl. [dostęp 2012-10-29].
  20. Jacek Cieślak, wywiad Masłowska. Jedna z miliona, Rzeczpospolita, 25–26 kwietnia 2009, Plus Minus nr 16 (847), str. A20.
  21. Dorota Masłowska w USA. Culture.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)].
  22. Dorota Masłowska i Miłosz Biedrzycki na Brooklyn Book Festival. Culture.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)].
  23. Syreni śpiew. Z Dorotą Masłowską rozmawia Zuzanna Ziomecka., „Przekrój”, nr 42 (3509), 15 października 2012, s. 26.
  24. Agnieszka Drotkiewicz, Anna Dziewit: Koniec Wielkich Narracji. Fragment książki „Głośniej! Rozmowy z pisarkami”. [dostęp 2012-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-07)].
  25. Archiwum. Lampa. [dostęp 2012-10-30].
  26. Dorota Masłowska: Tramwaj zwany teatrem. [dostęp 2012-10-30].
  27. Blogi na 30/31. Warszawskich Spotkaniach Teatralnych. 2011-03-03. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)].
  28. Agnieszka Kowalska: Córka Rydzyka śpiewa własne piosenki, czyli Dorota Masłowska nagrała płytę [ROZMOWA]. portal internetowy „Gazety Wyborczej”, 2014-02-20. [dostęp 2014-03-31]. (pol.).
  29. Angelika Swoboda: Anja Rubik o klipie Masłowskiej: Może ludzie nabiorą do siebie dystansu. portal internetowy Gazeta.pl, 2014-03-26. [dostęp 2014-03-31]. (pol.).
  30. Gutek Film: Premiera teledysku do piosenki Mister D. „Hajs”. strona internetowa spółki Gutek Film, 2014. [dostęp 2014-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-03)]. (pol.).
  31. Szydłowska, Masłowska, Mazolewski, Lanek, Wrona i Cegielski w jesiennej ramówce newonce.radio [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-09-21]  (pol.).
  32. Dorota Masłowska – jaka jest naprawdę?, „Party.pl”, 8 października 2006 [dostęp 2018-10-02]  (pol.).
  33. OLiS – sprzedaż w okresie 07.04.2014 – 13.04.2014. olis.onyx.pl. [dostęp 2014-04-18]. (pol.).
  34. Zapowiedziała zaskakujący projekt. "Jest magia i jest totalny miecz" [online], muzyka.interia.pl, 30 marca 2023 [dostęp 2023-03-30] .
  35. OLiS - oficjalna lista sprzedaży [online], www.olis.pl [dostęp 2023-05-17]  (pol.).
  36. Monika Kucia: Paranoja w głowach. Rzeczpospolita, 17 września 2003. [dostęp 2012-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-20)].
  37. Tomasz Praszczałek: Publiczność wciąż czeka na wydarzenie. Rzeczpospolita, nr 158. [dostęp 2012-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-23)].
  38. Dorota Masłowska, „Paw Królowej. Opera praska”. Culture.pl. [dostęp 2012-10-30].
  39. Dorota Masłowska, „Paw królowej”, Narodowy Stary Teatr. [dostęp 2014-04-24].
  40. Bowie w Warszawie [online], Teatr Studio [dostęp 2022-09-28]  (pol.).
  41. Między nami dobrze jest (2014) [online], Filmweb [dostęp 2017-12-25] .
  42. Nagroda Nike 2003. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
  43. Nominacje do Nagrody Pegaza w kategorii „Literatura”. tvp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-10)]..
  44. Nagroda Nike 2006. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
  45. Nagroda Nike 2009. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
  46. Dorota Masłowska odsłoni swoją tablicę w Alei Pisarzy w Oświęcimiu [online], dzieje.pl [dostęp 2022-11-30]  (pol.).
  47. Aleja Pisarzy. Dorota Masłowska [online], Miejska Biblioteka Publiczna w Oświęcimiu [dostęp 2022-11-30]  (pol.).
  48. Nominowani 2018. Nagroda Literacka Gdynia [online], nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2019-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-10]  (pol.).
  49. Górnośląska Nagroda Literacka Juliusz. Nominacje 2018 [online], nagrodajuliusz.pl [dostęp 2020-03-17] .
  50. Magdalena Kujawa: Wręczenie Nagrody Lindego. torun.pl, 2020-10-07. [dostęp 2024-02-26].
  51. KREATORZY KULTURY 2022, Kreatorzy Kultury: Dorota Masłowska, Ryszard Poznakowski, Wilhelm Sasnal [online], www.polityka.pl, 2023 [dostęp 2023-01-18]  (pol.).
  52. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 maja 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 923).
  53. MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online] [dostęp 2020-05-19]  (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Dorota Masłowska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [dostęp 2021-04-09] .
  • Dorota Masłowska odpowiadająca na pytania z cyklu Kwestionariusz Fahrenheita portalu Culture.pl w serwisie YouTube
  • Część I wywiadu z Dorotą Masłowską, który ukazał się w telewizyjnym programie Xięgarnia w serwisie YouTube
  • Część II wywiadu z Dorotą Masłowską, który ukazał się w telewizyjnym programie Xięgarnia w serwisie YouTube
  • p
  • d
  • e
Nagroda
główna
Wybór
czytelników
Nagroda
25-lecia
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000078435128
  • VIAF: 84498417
  • LCCN: no2003020579
  • GND: 128847794
  • LIBRIS: ljx023p433pq5jw
  • BnF: 14522481d
  • SUDOC: 077394682
  • SBN: UBOV864284
  • NKC: kup20020000062304
  • NTA: 268438102
  • BIBSYS: 5094637
  • CiNii: DA19863126
  • PLWABN: 9810618823805606
  • NUKAT: n2002086661
  • J9U: 987007324993805171
  • LNB: 000087892
  • NSK: 000651078
  • LIH: LNB:BQJG;=BA
  • WorldCat: lccn-no2003020579
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 4653489
  • ETP: 39841
  • SNL: Dorota_Masłowska
Identyfikatory zewnętrzne:
  • FilmPolski.pl: 1159941