Douglas Wheelock

Douglas Wheelock

Data i miejsce urodzenia	5 maja 1960 Binghamton
Narodowość	amerykańska
Funkcja	specjalista misji, inżynier pokładowy, dowódca ekspedycji
Łączny czas misji kosmicznych	178 dni 9 godzin 34 minuty
Misje	STS-120, Sojuz TMA-19, Ekspedycja 24, Ekspedycja 25
Stopień wojskowy	pułkownik United States Army
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Douglas Harry „Wheels” Wheelock (ur. 5 maja 1960 w Binghamton) – amerykański astronauta, pilot wojskowy, inżynier, pułkownik United States Army.

Wykształcenie i służba wojskowa

• 1978 – ukończył szkołę średnią (Windsor Central High School) w Windsor w stanie Nowy Jork.
• Maj 1983 – ukończył Akademię Wojskową Stanów Zjednoczonych w West Point, uzyskując licencjat w zakresie nauk stosowanych i inżynierii. Następnie w stopniu podporucznika rozpoczął służbę w piechocie US Army.
• 1984–1992 – po ukończeniu armijnej szkoły lotniczej, we wrześniu 1984 uzyskał kwalifikacje pilota wojskowego. Służył na różnych stanowiskach, m.in. był dowódcą oddziału kawalerii powietrznej w 9. pułku kawalerii (9th Cavalry Regiment). Później został skierowany do dyrekcji lotniczej ds. rozwoju środków walki (Aviation Directorate of Combat Developments), gdzie jako inżynier zajmował się badaniem i wdrożeniem nowych typów uzbrojenia.
• 1992 – uzyskał magisterium w dziedzinie inżynierii lotniczej w Georgia Institute of Technology w Atlancie.
• 1993 – otrzymał skierowanie na roczny kurs w Szkole Pilotów Doświadczalnych Marynarki Wojennej.
• 1994–1996 – po ukończeniu w/w kursu został pilotem doświadczalnym w Technicznym Centrum Doświadczalnym Lotnictwa Sił Lądowych (Army Aviation Technical Test Center). Latając śmigłowcami OH-58D Kiowa i UH-60A/L Black Hawk oraz samolotami RU-21H King Air i C-23 Sherpa, testował m.in. elektroniczne systemy lokalizacji i śledzenia. Później objął stanowisko szefa wydziału w Biurze Narodowego Programu ds. Wywiadu i Walki Elektronicznej (National Program Office for Intelligence and Electronic Warfare).
• W trakcie służby odbył szkolenie dla żołnierzy wojsk powietrznodesantowych (Army Airborne Course i Air Assault Course) oraz zaliczył kursy wyższe dla oficerów piechoty i lotnictwa. Ponadto ukończył Combined Arms Services Staff School i United States Army Command and General Staff College. Brał udział w operacjach bojowych podczas działań wojennych na Bałkanach i w Afganistanie.

Jako pilot wylatał ponad 7000 godzin za sterami przeszło czterdziestu sześciu typów śmigłowców i samolotów.

Praca w NASA i kariera astronauty

• Sierpień 1996 – rozpoczął pracę jako inżynier w Centrum Lotów Kosmicznych im. Lyndona B. Johnsona (JSC). Zajmował się testowaniem wyposażenia wahadłowców.
• 1997 – kierował zespołem ds. integracji urządzeń odpowiadających za połączenie wahadłowca z rosyjską stacją kosmiczną Mir podczas misji STS-86. Jednocześnie pełnił funkcję głównego inżyniera ds. przystosowania osprzętu do technicznych wymogów Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS).
• 4 czerwca 1998 – został zakwalifikowany do 17. grupy astronautów NASA.
• 2000 – po zakończeniu dwuletniego szkolenia podstawowego uzyskał kwalifikacje specjalisty misji. Następnie został skierowany do Biura Astronautów NASA z przydziałem do wydziału ds. Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS Operations Branch), w którym zajmował się integracją rosyjskiego sprzętu i oprogramowania komputerowego z systemami funkcjonującymi na ISS. Wydelegowany do Rosji, ściśle współpracował w Moskwie z RKK Energia przy opracowaniu dwujęzycznych procedur dla załóg ISS. Kierował ponadto wspólnym zespołem rosyjsko-amerykańskim, który na kosmodromie Bajkonur przeprowadzał przegląd techniczny pierwszych czterech bezzałogowych statków towarowych Progress, dostarczających zaopatrzenie na ISS.
• 2001–2003 – podczas ekspedycji drugiej (147-dniowej) i czwartej (195-dniowej) był członkiem naziemnych ekip wspierających astronautów pracujących na ISS. W sierpniu 2002 objął w Centrum Kontroli Lotów (JSC) w Houston funkcję operatora łączności (CapCom) z załogami przebywającymi na orbicie. W tym okresie przeszedł także szkolenie do pracy w otwartej przestrzeni kosmicznej oraz w zakresie obsługi manipulatora MSS.
• 2004 – wziął udział w dziesięciodniowej podwodnej misji NEEMO-6 Narodowego Centrum Badań Podmorskich (National Undersea Research Center – NURC).
• 2005 – pełnił funkcję dyrektora operacyjnego NASA w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina w podmoskiewskim Gwiezdnym Miasteczku. Odpowiadał za przygotowania astronautów amerykańskich do lotów na Międzynarodową Stację Kosmiczną oraz koordynację współpracy NASA z Roskosmosem.
• 19 czerwca 2006 – został powołany do załogi wyprawy STS-120 jako specjalista misji.
• 23 października – 7 listopada 2007 – uczestniczył w locie STS-120 wahadłowca Discovery.
• 2008 – został wyznaczony do załogi Ekspedycji 24 i Sojuza TMA-19.
• 15 czerwca – 26 listopada 2010 – uczestniczył jako inżynier pokładowy w Ekspedycji 24, a następnie dowodził Ekspedycją 25.

Odznaczenia i nagrody

Wykaz lotów

Zobacz też

• alfabetyczna lista astronautów
• grupy i oddziały astronautów

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna biografia NASA (ang.)
• Biogram na stronie Spacefacts (ang.)