Duszek biały
Diclidurus albus[1] | |||
Wied-Neuwied, 1820[2] | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Podgromada | żyworodne | ||
Infragromada | |||
Rząd | nietoperze | ||
Podrząd | mroczkokształtne | ||
Nadrodzina | Emballonuroidea | ||
Rodzina | upiorowate | ||
Podrodzina | upiory | ||
Plemię | Diclidurini | ||
Rodzaj | duszek | ||
Gatunek | duszek biały | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
najmniejszej troski | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
|
Duszek biały[5] (Diclidurus albus) – gatunek ssaka z podrodziny upiorów (Emballonurinae) w obrębie rodziny upiorowatych (Emballonuridae).
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwał w 1820 roku niemiecki przyrodnik Maximilian zu Wied-Neuwied nadając mu nazwę Diclidurus albus[2]. Holotyp pochodził z Canavieiras, w Rio Pardo, w Bahii, w Brazylii[6]. Podgatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwał w 1903 roku angielski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Diclidurus virgo[3]. Holotyp pochodził z „Escazú”, w San José, w Kostaryce[7].
Diclidurus albus należy do podrodzaju Diclidurus[8]. Populacje w Ameryce Środkowej mogą być odrębnym gatunkiem określanym jako D. virgo, ale potrzebne są dodatkowe badania[8]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają dwa podgatunków[8].
Etymologia
- Diclidurus: gr. δικλίς diklis „podwójnie złożony”; ουρα oura „ogon”[9].
- albus: łac. albus „biały, biały matowy”[10]
- virgo: łac. virgo, virginis „panna, dziewica”[11].
Zasięg występowania
Duszek biały występuje w południowej Ameryce Północnej i w północnej oraz środkowej Południowej zamieszkując w zależności od podgatunku[8]:
- D. albus albus – Gujana, większa część Brazylii i wschodnie Peru.
- D. albus virgo – od południowo-zachodniego i południowego Meksyku na południe przez Amerykę Środkową do Kolumbii, Wenezueli, Trynidadu i zachodniego Ekwadoru.
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 68–82 mm, długość ogona 18–22 mm, długość ucha 16–17 mm, długość tylnej stopy 10–12 mm, długość przedramienia 63–69 mm; masa ciała 17–24 g[12]. Posiada długą sierść o białym kolorze, białawe błony lotne. Oczy dość duże, uszy krótkie, okrągłe. Wzór zębowy: I C P M = 32[12].
Ekologia
Prowadzi samotniczy, nocny tryb życia. Poluje na owady.
Przypisy
- ↑ Diclidurus albus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c M. zu Wied-Neuwied. Diclidurus, klappenschwanz. Ein neues genus der Chiropteren aus Brasilien. „Isis, oder, Encyclopädische Zeitung von Oken”. Jahrgang 1819, s. 1630, 1819. (niem.).
- ↑ a b O. Thomas. New mammals from Chiriqui. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 11 (64), s. 377, 1903. (ang.).
- ↑ B.B. Lim B.B. i inni, Diclidurus albus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-06-28] (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 98. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Diclidurus (Diclidurus) albus virgo. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-06-28].
- ↑ A.L. Gardner: Mammals of South America. Cz. 1: Marsupials, Xenarthrans, Shrews, and Bats. Chicago: University of Chicago Press, 2005, s. 190. ISBN 978-0-226-28240-4. (ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 152. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 227, 1904. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, albus [dostęp 2022-06-28] .
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, virgo [dostęp 2022-06-28] .
- ↑ a b F. Bonaccorso: Family Emballonuridae (Sheath-tailed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 367. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
Bibliografia
- D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Diclidurus (Diclidurus) albus virgo. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-06-28].
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- Britannica: animal/ghost-bat-Diclidurus-genus