Dzika Orlica
Dzika Orlica w Lasówce (bieg rzeki od kamery) | |||
Kontynent | Europa | ||
---|---|---|---|
Państwo | Polska | ||
Rzeka | |||
Długość | 99,3 km | ||
Powierzchnia zlewni | 806,5 km² | ||
Średni przepływ | 11,5 m³/s ujście | ||
Źródło | |||
Miejsce | w rejonie Torfowiska pod Zieleńcem | ||
Wysokość | 800 m n.p.m. | ||
Współrzędne | 50°21′28,8″N 16°26′06,0″E/50,358000 16,435000 | ||
Ujście | |||
Recypient | Orlica | ||
Miejsce | w okolicy Albrechtice nad Orlicí, Czechy | ||
Wysokość | 246 m n.p.m. | ||
Współrzędne | 50°08′04,3″N 16°04′08,7″E/50,134528 16,069083 | ||
Położenie na mapie Sudetów | |||
|
Dzika Orlica (czes. Divoká Orlice, niem. Wilde Adler, Erlitz) – rzeka w Sudetach, rozdzielająca w południowej części Góry Bystrzyckie od Orlickich, dopływ Orlicy, należy do dorzecza Łaby i zlewiska Morza Północnego[1]. Źródła w rejonie Torfowiska pod Zieleńcem[1]. Płynie początkowo na południe, później na południowy wschód. Na odcinku 29,5 kilometra (od Lasówki do Lesicy) wzdłuż rzeki biegnie granica Polski i Czech[1]. Ten sam odcinek stanowi też południowo-zachodnią granicę ziemi kłodzkiej[2][3].
W dolinie po polskiej stronie położone są wsie: Lasówka, Mostowice, Rudawa, Niemojów, Lesica, które tworzą ciąg osadniczy, gdzie obecnie ze względu na niekorzystne położenie postępuje wyludnianie się wsi (z wyjątkiem Lasówki, która pełni funkcję letniskową)[1].
Na terenie Czech skręca na południe i płynie przełomową doliną przez rezerwat przyrody Ziemska brama (czes. Přírodní rezervace Zemská brána), miejscowości Klášterec nad Orlicí i Pastviny, po czym skręca na zachód. Płynie przez miasto Žamberk, miejscowości Litice, Potštejn, Doudleby nad Orlicí, Kostelec nad Orlicí i Častolovice. Na wysokości miejscowości Albrechtice nad Orlicí łączy się z Cichą Orlicą (czes. Tichá Orlice) w drugą co do wielkości rzekę wschodnich Czech – Orlicę (czes. Orlice).
Dolina Orlicy uchodziła dawniej za krajobrazowy odpowiednik dolin alpejskich[1].
W rzece żyją m.in. pstrąg potokowy, głowacz białopłetwy, minóg strumieniowy[2].
Dolina Dzikiej Orlicy zarówno po stronie czeskiej jak i polskiej jest obszarem sieci Natura 2000[4] (PLH020061).
Dopływy
- lewobrzeżne
- Białka
- Wołowiec
- Kamionka
- Sarni Potok
- Krzemica
- Mostowy Potok
- Glejnik
- Tartaczny Potok
- Głożyna
- Jelonik
- Czerwony Strumień
- Brodec
- prawobrzeżne
- Czarny Potok (czes. Černý Potok)
- Rokytenka
- Zdobnice
- Bělá
- Bahnice
Przypisy
- ↑ a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 81-83. ISBN 83-7005-340-8.
- ↑ a b Dolina Dzikiej Orlicy
- ↑ Rzeka na mapieRZGW Wrocław
- ↑ Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 27 lipca 2023 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Dzika Orlica (PLH020061) (Dz.U. z 2023 r. poz. 1805)
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-340-8.
- M. Gałowski; Przewodnik turystyczny: Góry Bystrzyckie i Orlickie; Ofic. Wydawnicza „Brama”; Kłodzko 2007; ISBN 978-83-60549-04-9.
- S. Namysł; mapa turystyczna ; Góry Bystrzyckie i Orlickie;skala 1:40 000; Wyd. „Plan”; Wrocław 2004; ISBN 8388049705.