Elektrownia jądrowa Calder Hall

Elektrownia jądrowa Calder Hall
Calder Hall nuclear power station
Ilustracja
Elektrownia ok. roku 1973
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Status

W trakcie demontażu

Liczba bloków energetycznych

4

Moce
Łączna moc:
- elektr. netto

196 MW

- elektryczna brutto

240 MW

- moc termiczna

1072 MW

Kluczowe daty
Rozpoczęcie budowy

1 sierpnia 1953

Włączenie do sieci

26 sierpnia 1956

Trwałe wyłączenie

31 marca 2003

Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „EJ Calder Hall”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, w centrum znajduje się punkt z opisem „EJ Calder Hall”
Ziemia54°25′11″N 3°29′31″W/54,419722 -3,491944
Multimedia w Wikimedia Commons

Elektrownia jądrowa Calder Hall – nieczynna elektrownia jądrowa położona w sąsiedztwie zakładów przemysłu jądrowego Windscale (obecnie Sellafield) w hrabstwie Kumbria w Wielkiej Brytanii.

Budowę elektrowni rozpoczęto w 1953 r. na polecenie premiera Winstona Churchilla. Oficjalne oddanie pierwszego bloku do eksploatacji miało miejsce 17 października 1956 r. w obecności królowej Elżbiety II. W następnych latach zostały oddane do eksploatacji kolejne bloki o numerach 2, 3 i 4 o mocy elektrycznej netto 49 MW każdy. Zastosowano w nich reaktory jądrowe typu Magnox – pierwsze cztery z ogółem 11 wyprodukowanych reaktorów tego typu.

Długość życia elektrowni Calder Hall była początkowo zaplanowana na 20 lat, jednak pracowała ona ostatecznie znacznie dłużej. W 1996 r., a więc po okresie praktycznie dwukrotnie dłuższym od założonego, dokonano w niej dokładnego przeglądu stanu urządzeń i zabezpieczeń. Na podstawie uzyskanych wyników brytyjski Inspektorat Instalacji Jądrowych przedłużył eksploatację tej elektrowni o dalsze 10 lat, co w sumie dawałoby 50 lat pracy. Decyzję o wcześniejszym wyłączeniu zakładu podjęto po awarii, jaka wydarzyła się w 2001 r. w siostrzanej elektrowni Chapelcross, dysponującej identycznymi reaktorami Magnox. Elektrownia została wyłączona w dniu 31 marca 2003 r. - przepracowała więc 47 lat.

Oprócz energii elektrycznej elektrownia Calder Hall dostarczała również pary i ciepła do różnych zakładów na terenie Sellafield. Pomimo iż była elektrownią komercyjną, której głównym zadaniem było wytwarzanie elektryczności, to w drugiej połowie lat 50. jej reaktory były wykorzystywane również do produkcji plutonu do celów militarnych. W ten sposób zakład ten odegrał ważną rolę w brytyjskim programie budowy bomby atomowej.

Reaktory

Nazwa bloku Typ reaktora Producent Właściciel Operator Rozpoczęcie budowy Stan krytyczny Włącz. do sieci Rozp. pracy komercyjnej Trwałe wyłączenie Moc elektr. netto (MW) Moc elektr. brutto (MW) Moc termiczna (MW)
Calder Hall-1[1] Magnox typu GCR UK Atomic Energy Authority (UKAEA) Nuclear Decommissioning Authority Magnox Electric Limited 1 sierpnia 1953 1 maja 1956 26 sierpnia 1956 1 października 1956 31 marca 2003 49 60 268
Calder Hall-2[2] 1 sierpnia 1953 1 grudnia 1956 1 lutego 1957 1 lutego 1957 31 marca 2003 49 60 268
Calder Hall-3[3] 1 sierpnia 1955 1 stycznia 1958 1 marca 1958 1 maja 1958 31 marca 2003 49 60 268
Calder Hall-4[4] 1 sierpnia 1955 1 grudnia 1958 1 kwietnia 1959 1 kwietnia 1959 31 marca 2003 49 60 268

Przypisy

  1. ↑ Calder Hall-1, United Kingdom. World Nuclear Association. [dostęp 2014-05-13]. (ang.).
  2. ↑ Calder Hall-2, United Kingdom. World Nuclear Association. [dostęp 2014-05-13]. (ang.).
  3. ↑ Calder Hall-3, United Kingdom. World Nuclear Association. [dostęp 2014-05-13]. (ang.).
  4. ↑ Calder Hall-4, United Kingdom. World Nuclear Association. [dostęp 2014-05-13]. (ang.).

Bibliografia

  • Grzegorz Jezierski. Gdzie dawny entuzjazm?. „Gigawat. Energia”. 68-69 (8-9/2005). s. 76-80. ISSN 1509-2291. (pol.). 
  • Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).


Kontrola autorytatywna (elektrownia jądrowa):
  • VIAF: 236816263
  • WorldCat: viaf-236816263
Encyklopedia internetowa:
  • SNL: Calder_Hall