Enniusz

Enniusz, Quintus Ennius (urodzony 239 p.n.e. w Rudiae (Apulia), zmarł 169 p.n.e.) – poeta rzymski, uważany za ojca literatury rzymskiej.

Walczył na Sardynii w czasie drugiej wojny punickiej, gdzie poznał Katona Starszego, z którym przybył do Rzymu. Pracował tam jako nauczyciel i poeta. Za zasługi w dziedzinie literatury otrzymał obywatelstwo rzymskie.

Do naszych czasów przetrwało 20 tytułów tragedii Enniusza i ich niewielkie fragmenty. Najważniejszym jego dziełem był epos historyczny zwany Annales czyli Roczniki, spisane w 18 księgach, a zawierające poetycką wizję dziejów Rzymu od przybycia Eneasza do Italii. Był to pierwszy większy utwór łaciński napisany heksametrem daktylicznym, który to wiersz Enniusz wprowadził tym samym do poezji łacińskiej. Z Annales pozostało około 600 wierszy, m.in. incipit pierwszej księgi Musae quae pedibus magnum pulsatis Olympum.

Do czasu powstania Eneidy Roczniki były uważane za epopeję narodową Rzymian. Szczyty popularności osiągnęły w II wieku n.e., czyli "srebrnym" okresie literatury rzymskiej, kiedy celem odmłodzenia języka sięgnięto do archaicznych wzorców (zob. Łacina). Utratę Annales zawdzięczamy najprawdopodobniej nagłemu i bezpowrotnemu odpływowi tej mody w III wieku n.e.

Oprócz tego Enniusz zajmował się adaptacją licznych dramatów i komedii greckich, przeważnie z Eurypidesa. Pierwszy pisał rzymskie epigramaty.

Napisał również dzieło Saturae, które zawierało zbiór różnych treści i miar metrycznych.

Zobacz też

Informacje w projektach siostrzanych

Teksty źródłowe w Wikiźródłach

Cytaty w Wikicytatach

Definicje słownikowe w Wikisłowniku

• Euhemer
• Enniusz (imię)

Linki zewnętrzne

• Zachowane fragmenty twórczości
• Fragmenta Poetarum veterum Latinorum, quorum opera non extant: Enni, Accii, Lvcilii, Laberii, Pacvvii, Afranii, Naevii, Caecilii (...)