Eparchia tomska

Eparchia tomska

Томская епархия

Sobór Objawienia Pańskiego w Tomsku
Państwo	Rosja
Obwód	tomski
Siedziba	Tomsk Prospekt Lenina 119
Data powołania	1834
Data zamknięcia	1946 (restytucja: 1997)
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Metropolia	tomska
Sobór	Objawienia Pańskiego w Tomsku
Biskup diecezjalny	metropolita tomski i asinowski Rościsław (Diewiatow)
Dane statystyczne (2014)
Liczba dekanatów	4
Liczba parafii	88
Liczba klasztorów	1
Położenie na mapie Tomska Tomsk
Położenie na mapie Rosji Tomsk
Położenie na mapie obwodu tomskiego Tomsk
56°29′22,9″N 84°56′54,7″E/56,489694 84,948528
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Eparchia tomska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, erygowana w 1834, zlikwidowana w 1946, restytuowana w 1997. Jej obecnym ordynariuszem jest metropolita tomski i asinowski Rościsław (Diewiatow)^[1], zaś funkcje katedry pełni sobór Objawienia Pańskiego w Tomsku. Administratura wchodzi w skład metropolii tomskiej^[2].

Eparchia została utworzona w 1834 poprzez wydzielenie z eparchii tobolskiej i tiumeńskiej. Do 1940 jej funkcjonowanie zamarło wskutek zmasowanych represji radzieckich – władze zlikwidowały wszystkie podległe administraturze placówki duszpasterskie. Kilka cerkwi otwartych między 1940 a 1946 podporządkowano następnie dekanatowi tomskiemu eparchii nowosybirskiej. Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego restytuował administraturę w 1997^[2].

Według danych z 2011 w strukturach eparchii działało 130 parafii obsługiwanych przez 123 kapłanów. Eparchia prowadziła ponadto centrum pomocy uzależnionym od narkotyków „Poszukiwanie zaginionych” oraz dom starców przy cerkwi Trójcy Świętej w Tomsku, jak również seminarium duchowne^[2]. W monasterach podlegających administraturze przebywały 102 osoby^[2]. W grudniu 2013 z eparchii tomskiej wydzielono eparchię kołpaszewską^[2]. W nowych granicach eparchii – według danych z października 2014 – działało 88 parafii, zgrupowanych w 4 dekanatach^[3].

Ordynariusze^[4]

• Agapit (Wozniesienski), 1834–1841
• Atanazy (Sokołow), 1841–1853
• Parteniusz (Popow), 1854–1860
• Porfiry (Sokołowski), 1860–1864
• Witalis (Wiertogradow), 1865–1866
• Aleksy (Nowosiełow), 1867–1868
• Platon (Trojepolski), 1868–1876
• Piotr (Jekatierinowski), 1876–1883
• Włodzimierz (Pietrow), 1883–1886
• Izaak (Położenski), 1886–1891
• Makary (Niewski), 1891–1912
• Metody (Gierasimow), 1912–1914
• Anatol (Kamienski), 1914–1919
• Jakub (Piatnicki), 1920–1921
• Andrzej (Uchtomski), 1921
• Wiktor (Bogojawlenski), 1921–1922^[5]
• Dymitr (Bielikow), 1923–1926
• Fostyriusz (Maksimowski), 1930–1933
• Sergiusz (Wasilkow), 1933–1935
• Borys (Szypulin), 1935
• Serafin (Kokotow), 1935–1936
• Serafin (Szamszew), 1936–1937
• Arkadiusz (Afonin), 1997–1998
• Rościsław (Diewiatow), od 1998

Monaster^[2]

• monaster Zaśnięcia Matki Bożej i św. Aleksego w Tomsku, męski

Przypisy