Ergazjofigofit

Ergazjofigofit – gatunek rośliny uprawnej obcego pochodzenia, który przejściowo dziczeje. Ergazjofigofity zwykle pojawiają się w siedliskach naturalnych lub półnaturalnych wokół terenów upraw danego gatunku, ale nie udaje im się trwale zadomowić. Gatunki te zwykle nie mają szans na przejście całego cyklu rozwojowego w określonych warunkach klimatycznych i w krótkim czasie zanikają ze stanowisk spontanicznych. Nielicznym jednak, czy to w wyniku skrzyżowania z rodzimymi gatunkami, czy też korzystnych dla nich zmian w środowisku, udaje się czasami trwale zaaklimatyzować.

Ergazjofigofity we florze polskiej

Według badań Krzysztofa Rostańskiego z 1989 r. w polskiej florze było 149 ergazjofigofitów. Liczba ta jednak zmienia się ciągle. Ergazjofigofity wraz z efemerofitami tworzą grupę diafitów.

Przykłady ergazjofigofitów we florze polskiej:

• czarnuszka siewna (Nigella sativa)
• groch zwyczajny polny (Pisum sativum subsp. arvense)
• ostróżeczka polna (Consolida ajacis)
• owies szorstki (Avena strigosa)
• owies zwyczajny (Avena sativa)
• rannik zimowy (Eranthis hyemalis)
• wyka pannońska (Vicia pannonica)
• żywotnik zachodni (Thuja occidentalis)

Zobacz też

• antropofity
• gatunki synantropijne

Bibliografia

• Jan Kornaś, Anna Medwecka-Kornaś: Geografia roślin. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN, 2002. ISBN 83-01-13782-7.brak strony w książce
• Rośliny występujące spontanicznie w polskich ogrodach botanicznych. [dostęp 2009-02-13].
• Roślinność segetalna Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego. [dostęp 2009-02-13].
• Mirek Z. 1981. Problemy klasyfikacji roślin synantropijnych. Wiad. Bot. 25(1): 45-54.