Eugenio Chiaradia
Państwo | Włochy |
---|---|
Data urodzenia | 27 sierpnia 1911 |
Data śmierci | 1977 |
Eugenio Chiaradia (ur. 27 sierpnia 1911 w Neapolu, zm. 1977) – włoski brydżysta, profesor literatury i filozofii. Twórca systemu licytacyjnego Neapolitański Trefl[1].
Był graczem i teoretykiem brydża. Można uważać go za ojca włoskiego brydża nowoczesnego[2]. Pod koniec lat 40. i w latach 50. skupiał wokół siebie wielu brydżystów z Neapolu, którzy przez wiele lat testowali, korygowali i rozwijali jego system licytacyjny[1].
Był liderem Blue Teamu[3]. Grał w drużynie w latach 1956–1963, zwykle w parze z Massimo D'Alelio, ale także z Guglielmo Siniscalco lub z Pietro Forquetem, stosując swój system Neapolitański Trefl. W 1964 roku opuścił Włochy i Blue Team, przeniósł się do Brazylii, gdzie szkolił brydżystów brazylijskich[4].
W brydża zaczął grać w 1925 roku. Poza brydżem był kibicem piłki nożnej i tenisa[5].
Dokonania brydżowe
Eugenio Chiaradia grając w drużynie Blue Team zdobył:
- 6 tytułów Mistrza Świata na Bermuda Bowl w latach: 1957, 1958, 1959, 1961, 1962, 1963.
- 4 tytuły Mistrza Europy w latach: 1956, 1957, 1958, 1959[3].
Ponadto zdobył tytuły:
- Wicemistrza Świata w 1951 roku.
- Mistrza Europy w 1951 roku[3].
- Mistrza Włoch w 1948, 1949, 1951, 1956, 1957 i 1959 roku[6].
Publikacje
- Il mio sistema Fiori napoletano, Eugenio Chiaradia (Mursia, 1961) 408 str.
- Il nuovo Fiori napoletano, Eugenio Chiaradia (Mursia, 1967) 434 str.
- Il Fiori in 112 mani, Eugenio Chiaradia (Societa Editrice Internazionale, 1976) 350 str.
Przypisy
- ↑ a b Il mio sistema Fiori neapoletano, Eugenio Chiaradia (Mursia, 1961) Przedmowa C. A. Perroux.
- ↑ Gioca con il Blue Team. 150 smazzate giocate dal vero. Pietro Forquet (Mursia, 1980) s. 6.
- ↑ a b c Encyklopedia Brydża, Bogumił Seifert (Wydawnictwo Naukowe PWN Sp. z o.o., 1996) s. 957.
- ↑ Miesięcznik Brydż, 7/1973, s. 23.
- ↑ Il Blue Team nella storia del bridge, Carl’Alberto Perroux (U. Mursia & C., 1960) s. 251.
- ↑ Il Blue Team nella storia del bridge, Carl’Alberto Perroux (U. Mursia & C., 1960) s. 15.