Florence Easton
 Florence Easton w roli Cio-Cio-San w Madame Butterfly | |||
| Imię i nazwisko | Florence Gertrude Easton | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 25 października 1884 | ||
| Pochodzenie | angielskie | ||
| Data i miejsce śmierci | 13 sierpnia 1955 | ||
| Typ głosu | sopran dramatyczny | ||
| Gatunki | |||
| Zawód | śpiewaczka | ||
| |||
Florence Gertrude Easton[1][2] (ur. 25 października 1884 w Middlesbrough, zm. 13 sierpnia 1955 w Nowym Jorku[3]) – angielska śpiewaczka operowa, sopran.
Życiorys
Studiowała u Agnes Larkcom w Royal Academy of Music w Londynie oraz u Elliotta Haslama w Paryżu[1][2]. Na scenie zadebiutowała w 1903 roku rolą Pasterza w Tannhäuserze Richarda Wagnera w Newcastle upon Tyne[2][3]. W latach 1904–1905 i 1906–1907 odbyła tournée po Stanach Zjednoczonych[2]. Od 1907 do 1913 roku związana była z Königliche Oper w Berlinie[1][2][3]. W latach 1912–1916 występowała też w operze w Hamburgu[2]. Od 1915 do 1917 roku śpiewała w operze w Chicago[2]. Między 1917 a 1929 rokiem związana była z nowojorską Metropolitan Opera[1][2][3], w której debiutowała rolą Santuzzy w Rycerskości wieśniaczej[2]. Tam też w 1918 roku kreowała rolę Lauretty podczas prapremierowego przedstawienia opery Giacomo Pucciniego Gianni Schicchi[2][3]. W latach 1927–1934 występowała w Covent Garden Theatre w Londynie[2]. Jej ostatnią rolą była Brunhilda w Walkirii na deskach Metropolitan Opera w 1936 roku[2][3].
W jej repertuarze znajdowało się przeszło 150 partii operowych[1]. Wykonywała zarówno liryczne role w operach włoskich, jak i dramatyczne w dziełach Richarda Wagnera i Richarda Straussa[1]. Jej mężem był amerykański tenor Francis MacLennan[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 1. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 977. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c d e f g The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 139–140. ISBN 978-0-19-533765-5.
