Franciszek Mach

Franciszek Mach
Wojciech Sielski
Ilustracja
kapitan administracji kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1896
Wolica Ługowa

Data i miejsce śmierci

1940
USRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1914–1925, 1928–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

KRU Lublin Powiat

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Multimedia w Wikimedia Commons

Franciszek Mach ps. „Wojciech Sielski”[1] (ur. 9 listopada 1896 w Wolicy Ługowej, zm. 1940 w ZSRR) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 9 listopada 1896 we wsi Wolica Ługowa, w ówczesnym powiecie ropczyckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jakuba i Apolonii z domu Darlak[2]. Ukończył cztery klasy szkoły powszechnej w Sędziszowie[3]. W latach 1907–1914 uczęszczał do c. k. II Gimnazjum w Rzeszowie[4][3]. Od listopada 1912 należał do Polowych Drużyn Sokolich, a od września 1913 do Związku Strzeleckiego[5].

Od 12 grudnia 1914 służył w 1. kompanii 2 pułku piechoty Legionów Polskich[3]. Po bitwie pod Rarańczą (15–16 lutego 1918) w 1. kompanii 13 pułku strzelców polskich[3]. Od 12 maja tego roku działał w Polskiej Organizacji Wojskowej na Ukrainie, a od 1 sierpnia do 7 grudnia 1918 w Oddziale Wojsk Polskich w Murmańsku[3]. Po przedostaniu się do Francji, do końca czerwca 1919 służył w Armii gen. Hallera[3]. W 1918 został mianowany podporucznikiem, a w następnym roku - porucznikiem. Po powrocie do Polski, walczył na froncie jako dowódca kompanii w 54 pułku piechoty[3]. 21 grudnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w piechocie, w grupie oficerów byłej Armii gen. Hallera[6].

W styczniu 1922 zdał egzamin maturalny w III Gimnazjum we Lwowie[7]. 3 maja tego roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 1440. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 54 pułk piechoty[8]. 24 marca 1923 sprostowano nazwisko „Wojciech Sielski”, które przybrał w czasie służby w II Korpusie Polskim w Rosji na nazwisko rodowe „Mach Franciszek”[9]. Do jesieni 1925 pozostał w 54 pułku piechoty w Tarnopolu. Z dniem 31 sierpnia 1925 został przeniesiony, na własną prośbę, do korpusu oficerów rezerwowych[10]. W tym samym roku zdał egzamin dojrzałości w Seminarium Nauczycielskim w Tarnopolu[7]. Po zwolnieniu z czynnej służby podjął pracę jako nauczyciel szkół powszechnych[3].

4 września 1928 jako oficer rezerwy został powołany do służby czynnej[3]. 15 maja 1930 został przemianowany na oficera zawodowego w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1919 i 44. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. 26 marca 1931 został przeniesiony z 54 pp do Korpusu Ochrony Pogranicza[12] i przydzielony do batalionu KOP „Sejny" na stanowisko dowódcy kompanii[13][14]. W czerwcu 1935 w dalszym ciągu pełnił służbę w KOP[15]. W 1938 został przeniesiony do korpusu oficerów administracji z zachowaniem umundurowania oficera piechoty. Wiosną 1939 pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Lublin Powiat na stanowisku kierownika II referatu uzupełnień[16].

10 kwietnia 1940 w Przemyślu został aresztowany[17]. Wiosną tego roku został zamordowany na terytorium ówczesnej Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (figuruje na liście wywózkowej nr 065/3, poz. 134)[18][17]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Był żonaty, miał dwóch synów: Józefa (ur. 28 grudnia 1927) i Jana (ur. 28 sierpnia 1930)[7].

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 20 września 1926, s. 314.
  2. ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
  3. ↑ a b c d e f g h i Kolekcja ↓, s. 4.
  4. ↑ Sprawozdanie 1914 ↓, s. 84, ukończył klasę VIIa jako chlubnie uzdolniony.
  5. ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 3.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 50 z 29 grudnia 1920, s. 1436 figuruje pod nazwiskiem „Wojciech Sielski”.
  7. ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 2.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 62 figuruje pod nazwiskiem „Wojciech Sielski”.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 24 marca 1923, s. 208.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 107 z 18 października 1925, s. 574.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930, s. 196.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931, s. 121.
  13. ↑ Kolekcja ↓, s. 2, 3.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 47, 906.
  15. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 41.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 293, 851.
  17. ↑ a b Indeks Represjonowanych. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2023-06-21].
  18. ↑ Straceni na Ukrainie 1994 ↓, s. 56.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 2 kwietnia 1921, s. 609, jako por. Wojciech Sielski z 54 pp.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 38 z 20 września 1926, s. 314, sprostowano na „Franciszek Mach ps. Wojciech Sielski”.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 26 stycznia 1923, s. 67.
  22. ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 54.

Bibliografia

  • Mach Franciszek. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.50-4134 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-20].
  • Mach Franciszek. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.76-7229 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-06-17].
  • X. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. II Gimnazyum w Rzeszowie za rok szkolny 1914. Rzeszów: Nakładem Funduszu Naukowego, 1914.
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Departament Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1935.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
  • Zeszyty Katyńskie. Marek Tarczyński (red.). T. 4: Listy katyńskiej ciąg dalszy : Straceni na Ukrainie. Warszawa: Niezależny Komitet Historyczny Badania Zbrodni Katyńskiej i Polska Fundacja Katyńska, 1994. ISBN 83-87893-79-X.