Głęboki rów

Ten artykuł dotyczy komiksu. Zobacz też: Głęboki Rów (wieś w województwie podlaskim).

Głęboki rów

Le Grand Fossé

Tom 25. serii Asteriks
Scenariusz	Albert Uderzo
Rysunki	Albert Uderzo
Kraj wydania	Francja
Język	francuski
Data pierwszego wydania	1980
Data pierwszego wydania polskiego	1996
Pierwszy wydawca polski	Egmont Polska
poprzedni Asteriks u Belgów następny Odyseja Asteriksa

Głęboki rów lub Wielki rów (fr. Le Grand Fossé) – dwudziesty piąty tom serii Asteriks (pierwszy stworzony bez udziału zmarłego w 1977 roku René Goscinnego). Jego premiera miała miejsce w 1980 r.^[1]

Pierwsze polskie wydanie (w tłumaczeniu Jolanty Sztuczyńskiej) ukazało się w 1996 r.^[2]

Fabuła

Galijska wioska, podobna do tej zamieszkałej przez Asteriksa i jego przyjaciół, jest podzielona głębokim rowem. Mieszkańcy jednej i drugiej połowy są wrogo do siebie nastawieni. Jeden z wodzów, Segregacjoniks, namówiony przez swego doradcę, Paskudniksa, decyduje się wezwać Rzymian, by pomogli mu zdobyć władzę nad całą osadą. Dowiedziawszy się o tych planach, wódz drugiej połowy wioski, Obrotniks, wysyła swojego syna, Komiksa, po wsparcie do Asparanoiksa. Asterix, Obelix i Panoramix udają się z pomocą do podzielonej wioski.

Bohaterowie

• Asterix,
• Obelix,
• Panoramix,
• Obrotniks (fr. Tournedix) – wódz lewej strony wioski, ojciec Komiksa,
• Segregacjoniks (fr. Ségrégationnix) – wódz prawej strony wioski, ojciec Fanzyny,
• Komiks (fr. Comix) – syn Obrotniksa, ukochany Fanzyny,
• Fanzyna (fr. Fanzine) – córka Segregacjoniksa, ukochana Komiksa,
• Paskudniks (fr. Acidenitrix) – doradca Segregacjoniksa, pragnący poślubić Fanzynę,
• Tuliusz Kumulonimbus (fr. Tullius Cumulonimbus) – centurion obozu rzymskiego w pobliżu osady podzielonej rowem.

Nawiązania

• rów dzielący wioskę jest nawiązaniem do Muru Berlińskiego^[3],
• Segregacjoniks zarzuca Obrotniksowi, że ten obiecał swoim wyborcom GFPS (galijski fundusz powierniczy „Sestercja”). W oryginale jest to SMIG (Sesterce minimum d’intérêt gaulois), co jest nawiązaniem do SMIC (francuskiego określa na płacę minimalną)^[4],
• nocne spotkanie Komiksa i Fanzyny jest nawiązaniem do sceny balkonowej z Romea i Julii (akt 2, scena 2)^[1].

Przypisy