Gamma Boötis

Gamma Boötis
γ Boo
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wolarz

Rektascensja

14h 32m 04,672s[1]

Deklinacja

+38° 18′ 29,70″[1]

Paralaksa (π)

0,03758 ± 0,00014

Odległość

86,79 ± 0,32 ly
26,61 ± 0,10 pc

Wielkość obserwowana

2,680m[1]

Ruch własny (RA)

−115,71 ± 0,10 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

151,16 ± 0,11 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−32,4 ± 1,0 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

podolbrzym, zmienna typu Delta Scuti

Typ widmowy

A7 IV+(n)[1]

Masa

2,5 M[2]

Promień

3,5 R[2]

Jasność

34 L[2]

Prędkość obrotu

~139 km/s[3]

Temperatura

7600 K[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 27 Boo
2MASS: J14320470+3818294
Bonner Durchmusterung: BD+38 2565
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 535
Boss General Catalogue: GC 19607
Katalog Henry’ego Drapera: HD 127762
Katalog Hipparcosa: HIP 71075
Katalog jasnych gwiazd: HR 5435
SAO Star Catalog: SAO 64203
Seginus, Ceginus

Gamma Boötis (γ Boo) – gwiazda w gwiazdozbiorze Wolarza, będąca podolbrzymem typu widmowego A. Znajduje się około 87 lat świetlnych od Ziemi.

Nazwa

Gwiazda ta ma nazwę własną Seginus, która wywodzi się od greckiej nazwy gwiazdozbioru, zdeformowanej w przekładzie na język arabski, a następnie ponownie zniekształconej w przekładzie na łacinę[2]. W atlasie Bečvářa pojawia się inna nazwa tej gwiazdy, Haris[4]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 formalnie zatwierdziła użycie nazwy Seginus dla określenia tej gwiazdy[5].

Charakterystyka

Gamma Boötis jest czwartą co do jasności gwiazdą w gwiazdozbiorze Wolarza. Jest to podolbrzym o jasności 34 razy większej niż jasność Słońca. Jest to także gwiazda zmienna typu Delta Scuti, której jasność zmienia się o około 5% w okresie 7 godzin; wykazuje także pulsacje nieradialne o krótszym okresie. Gwiazda ta kończy lub niedawno zakończyła syntezę wodoru w hel w jądrze. Otacza ją niewielki obłok pyłu widoczny w podczerwieni[2].

Seginus ma optycznego kompana, Gamma Boötis B (12,7m[3]), który nie jest fizycznie związany z gwiazdą[2]. Obserwacje z użyciem interferometrii plamkowej pozwoliły odkryć rzeczywistego towarzysza gwiazdy, odległego na niebie o 0,069″, co odpowiada odległości w przestrzeni ok. 1,8 au. Nic ponadto nie wiadomo o tej gwieździe[2][3].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g Gamma Boötis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h Jim Kaler: Seginus. STARS. [dostęp 2016-03-26]. (ang.).
  3. a b c Seginus. Alcyone ephemeris. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
  4. David Harper, L.M. Stockman: (Un)Common Star Names. Obliquity. [dostęp 2019-01-14]. (ang.).
  5. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-03].