Gmelinit
Gmelinit z Flinders, stan Wiktoria, Australia. Okaz ma wielkość 2,8 cm. | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny | uwodniony glinokrzemian sodu i wapnia | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa | 4,5 | ||
Przełam | nierówny | ||
Łupliwość | niewyraźna | ||
Układ krystalograficzny | heksagonalny | ||
Gęstość minerału | 2,04-2,17 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | bezbarwny, biały, żółtawy, czerwonawy | ||
Rysa | biała | ||
Połysk | szklisty | ||
|
Gmelinit – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.
Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego mineraloga i chemika Christiana Gmelina (1792-1860). Gmelinit-(Na) znany jest od 1825 r.; Gmelinit-(Ca) od 1998 r.; Gmelinit-(K) od 2001 r.
Właściwości
Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, izometryczne. Przyjmuje postać romboedrów, czasami bipiramidy heksagonalnej. Na ścianach kryształów widoczne prążkowanie. Często tworzy zbliźniaczenia o przerastających się osobnikach i szczotki krystaliczne. Charakterystyczna postać kryształów pozwala na jednoznaczną identyfikację minerału. Występuje najczęściej w postaci wolno stojących grup kryształów.
Występowanie
Występuje w pustkach skał wulkanicznych. Współwystępuje z chabazytem, heulandytem, phillipsytem, kalcytem.
Miejsca występowania: Irlandia Północna, Wielka Brytania – Szkocja, Kanada, Niemcy, Włochy, Australia.
Zastosowanie
- ma znaczenie naukowe,
- czasami interesuje kolekcjonerów.
Zobacz też
Bibliografia
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
- O. Medenbach, C. Sussieck-Fornefeld: Minerały, „Świat Książki” 1996 r.
- R. Hochleitner: Minerały i kryształy, „Muza S.A.” 1994 r.
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.
Linki zewnętrzne
- (ang.) Artykuły na portalu WebMineral: Gmelinit-(Na), Gmelinit-(Ca), Gmelinit-(K)
- Britannica: science/gmelinite
- Catalana: 0112356