Grzegorz Timofiejew
| Data i miejsce urodzenia | 11 marca 1908 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 3 października 1962 | ||
| Narodowość | polska | ||
| Język | |||
| Alma Mater | Uniwersytet Warszawski | ||
| Dziedzina sztuki | literatura, poezja | ||
| |||
| |||
Grzegorz Timofiejew (ur. 11 marca 1908 w Łodzi, zm. 3 października 1962 tamże) – polski poeta, pisarz i tłumacz.
Zarys biograficzny
Absolwent filologii polskiej i rosyjskiej na Uniwersytecie Warszawskim; życie jednak połączył z rodzinną Łodzią.
Współzałożyciel grupy literackiej Meteor (1928), redaktor czasopism „Prądy” (1930-1931) i „Wymiary” (1938-1939) i konspiracyjnego „Biuletynu Kujawskiego”. W okresie przedwojennym był obiektem ataków ze strony prasy narodowej[1] i związanej z OZN[2].
Aktywny w kulturalnym podziemiu podczas okupacji niemieckiej. W latach 1942–1945 więziony w hitlerowskich obozach koncentracyjnych Auschwitz i Gusen I.
Po wojnie jeden z redaktorów „Łodzi Literackiej” i kierownik teatru Osa w Łodzi.
Pochowany na cmentarzu komunalnym na Dołach w Łodzi (kwatera VII, rząd 8, grób 23).
Twórczość
Debiutował w 1930 roku tomikiem wierszy Nie ma mnie w domu. Był także autorem wspomnień: Miłość nie zna zmęczenia (1959), Człowiek jest nagi (1960).
W twórczości Timofiejewa można zauważyć wpływy grupy poetyckiej Skamander i rosyjskich imażynistów.
Laureat łódzkiej nagrody literackiej w 1961.
Ważniejsze prace
- 1930: Nie ma mnie w domu (zbiór wierszy)
- 1935: Inny horyzont
- 1946: Wysoki płomień. Wiersze z konspiracji i obozu
- 1954: W stronę jutra
- 1957: Wiersze dla dzieci
- 1958: Gorycz wierzbiny
- 1959: Miłość nie zna zmęczenia (wspomnienia)
- 1960: Człowiek jest nagi (wspomnienia)
- 1961: Wiersze wybrane
- 1964: Trudna wolność (wyd. pośmiertne)
Przypisy
- ↑ 'Gazeta Polska' 'podziękowała' Timofiejewowi, „Orędownik”, 69 (94), Łódź, 23 kwietnia 1939, Cytat: Przypominamy, że "Gazeta Polska" przerwała współpracę z p. Grzegorzem Timofiejewem po znanym wypowiedzeniu się "Wymiarów" w sprawie Czecho-Słowacji, których redaktorem wespół z p. T. Sarneckim jest p. Grzegorz. Rzecz znamienna, ze ,,Grafomani" (opinia p. Zawistowskiego) w stylu p. Grzegorza znajdują jeszcze protektorów. Ciekawe, cóż to za protektorzy? Może nam kto wyjaśni? Czy to są osoby prywatne, czy też 'instytucjonalne'? Równocześnie pragniemy się dowiedzieć, czy jeszcze w dalszym ciągu pismo "Wymiary" subwencjonowane fest przez Fundusz Pracy. zarząd miejski i inne czynniki? Od tego wyjaśnienia uzależniamy dalsze kroki. .
- ↑ Z ostatniej chwili, „Wymiary”, 2 (12), czerwiec-lipiec 1939, Łódź, Cytat: Dnia 14 b.m. zmarła w szpitalu im. gen. Składkowskiego żona redaktora Timofiejewa. Wydarzenie to jest tym tragiczniejsze, że również red. Timofiejew leży ciężko chory w szpitalu im. prez. Mościckiego. Do sytuacji tej w dużej mierze przyczyniły się nieustanne a niesłuszne ataki prasowe na osobę młodego poety. [...] Redakcja „Wymiarów” umieszczając tę wzmiankę, nie może wyrazić swego oburzenia na stosunki w Łodzi, które pozwalają w atmosferze zawiści a rozwijanie się cichych tragedii. .
Bibliografia
- Tadeusz Chróścielewski: O Grzegorzu Timofiejewie
- Portret Timofiejewa i krótka nota biograficzna
- Timofiejew Grzegorz. portalwiedzy.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-19)]. – hasło w encyklopedii onet.wiem
- Grzegorz Timofiejew – notka biograficzna w portalu lubimyczytac.pl
