Haakon Dobry

Haakon I Dobry

król Norwegii

Okres

od 934
do 960/961

Poprzednik

Eryk Krwawy Topór

Następca

Harald II Szara Opończa

Dane biograficzne

Dynastia

Ynglingowie

Data urodzenia

915–920

Data śmierci

960/961

Ojciec

Harald Pięknowłosy

Rodzeństwo

Eryk Krwawy Topór

Dzieci

Thora?

Multimedia w Wikimedia Commons

Haakon I Dobry (norw. Håkon I (Haraldsson) Adelsteinsfostre den Gode) – król Norwegii w latach 933-961 z dynastii Ynglingów.

Życiorys

Urodzony ok. 915–920 roku jako najmłodszy syn króla Norwegii Haralda I Pięknowłosego i Thory Morsterstang. Przyrodni brat Eryka zwanego Krwawym Toporem.

Za młodu przebywał w Anglii na dworze króla Athelstana (zm. 939), gdzie znalazł się w wyniku układu zawartego między angielskim królem a swoim ojcem. Podczas pobytu w Anglii Haakon został ochrzczony. Gdy doszły do niego wieści o śmierci ojca (ok. 933), który zjednoczył pod swym panowaniem Norwegię, Haakon postanowił powrócić do kraju i przejąć tam władzę. Przybywszy do Norwegii, przy pomocy angielskich wojsk i Norwegów niezadowolonych z okrutnych rządów Eryka Krwawego Topora, pozbawił swego brata królewskiego tronu (934), a następnie, po kilku latach walk, wygnał z kraju (945). W zamian za poparcie przeciwko Erykowi, król musiał obiecać swoim nowym poddanym przywrócenie praw i podatków, jakie obowiązywały za czasów Haralda Pięknowłosego.

Mimo że Eryk Krwawy Topór został wygnany, Haakon nie zdołał opanować całej Norwegii, gdyż musiał się pogodzić z większą lub mniejszą samodzielnością poszczególnych jarlów, nadto problemem nowego króla był powszechny opór ludności przeciwko próbom wprowadzenia chrześcijaństwa. Sprzeciw wobec władzy Haakona wykorzystywali synowie zmarłego w 955 roku Eryka. Przebywali oni głównie na wyspach brytyjskich, skąd z pomocą Duńczyków systematycznie organizowali najazdy na Norwegię. Jeden z synów Eryka, Harald II zwany Szarą Opończą na czele posiłków duńskich, ofiarowanych przez króla Danii Haralda I Sinozębego, pokonał Haakona I w bitwie pod Fitje (960 lub 961), podczas której król Haakon poległ.

Haakon I Dobry nie był żonaty, miał prawdopodobnie córkę o imieniu Thora, o której brak jest bliższych informacji.

Władcy Norwegii

Władcy legendarni

Ynglingowie	Halfdan I Biały (640–700) Eystein Halfdansson (700–730) Halfdan II Łagodny (730–784) Gudrød Myśliwy (784–821) Olaf (821–840) Halfdan III Czarny (840–860)

Królestwo Norwegii

Ynglingowie	Harald I Pięknowłosy (872–930) Eryk I Krwawy Topór (930–935) Haakon I Dobry (935–961) Harald II Szara Opończa (961–976)
Skjoldungowie	Harald Sinozęby (961–987) Swen Widłobrody (987–995) Haakon Sigurdsson (970/975–995)
Ynglingowie	Olaf I Tryggvason (995–1000)
Skjoldungowie	Swen Widłobrody (1000–1014) Eryk z Lade (1000–1015) Swen z Lade (1000–1015)
Ynglingowie	Olaf II Haraldsson (1015–1028)
Skjoldungowie	Knut Wielki (1028–1035) Haakon Eiriksson (regent 1028–1029/1030) Swen Knutsson (1030–1035) Ælgifu (regentka 1030–1035)
Ynglingowie	Magnus I Dobry (1035–1047)
Ród króla Haralda	Harald III Srogi (1045–1066) Magnus II Haraldsson (1066–1069) Olaf III Pokojowy (1067–1093) Haakon Magnusson (1093–1094) Magnus III Bosy (1093–1103) Olaf Magnusson (1103–1115) Eystein I Magnusson (1103–1123) Sigurd I Krzyżowiec (1103–1130) Magnus IV Ślepy (1130–1135) Harald IV Gille (1130–1136) Sigurd II Gęba (1136–1155) Inge I Garbaty (1136–1161) Eystein II (1142–1157) Magnus Haraldsson (1142–1145) Haakon II Barczysty (1157–1162) Magnus V (1161–1184)
Ród króla Sverrego	Sverre Sigurdsson (1184–1202) Haakon III (1202–1204) Guttorm Sigurdsson (1204) Inge II Baardsson (1204–1217) Haakon IV Stary (1217–1263) Haakon Haakonsson Młody (1240–1257) Magnus VI Prawodawca (1263–1280) Eryk II Wróg Księży (1280–1299) Haakon V Długonogi (1299–1319)
Folkungowie	Magnus VII Eriksson (1319–1343/1355) Haakon VI Magnusson (1343–1380) Olaf IV (1380–1387)

Unia kalmarska

Estrydsenidzi	Małgorzata (1387–1412)
Gryfici	Eryk III Pomorski (1396–1442)
Wittelsbachowie	Krzysztof Bawarski (1442–1448)
Dynastia Bonde	Karol I Knutsson Bonde (1449–1450)
Oldenburgowie	Chrystian I (1450–1481) Bezkrólewie (1481–1483) Jan (1483–1513) Chrystian II (1513–1523) Fryderyk I (1523–1533) Olav Engelbrektsson (regent 1533–1536)

Królestwo
Danii i Norwegii

Oldenburgowie	Chrystian III (1534/1536–1559) Fryderyk II (1559–1588) Chrystian IV (1588–1648) Fryderyk III (1648–1670) Chrystian V (1670–1699) Fryderyk IV (1699–1730) Chrystian VI (1730–1746) Fryderyk V (1746–1766) Chrystian VII (1766–1784) Fryderyk VI (1784–1814)