Hans Magnus Enzensberger

Hans Magnus Enzensberger
Andreas Thalmayr,
Linda Quilt,
Elisabeth Ambras,
Serenus M. Brezengang
Ilustracja
Hans Magnus Enzensberger, Warszawa, 20 maja 2006 r.
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1929
Kaufbeuren, Republika Weimarska

Data i miejsce śmierci

24 listopada 2022
Monachium, Niemcy

Zawód, zajęcie

poeta, pisarz, tłumacz i redaktor

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Hans Magnus Enzensberger (ur. 11 listopada 1929 w Kaufbeuren, zm. 24 listopada 2022 w Monachium[1]) – niemiecki poeta, pisarz, tłumacz i redaktor, znany również pod pseudonimami Andreas Thalmayr, Linda Quilt, Elisabeth Ambras oraz Serenus M. Brezengang.

Życiorys

Hans Magnus Enzensberger wychował się w rodzinie mieszczańskiej w Norymberdze. Jego ojciec był inżynierem i pracował jako dyrektor generalny poczty i telekomunikacji w Norymberdze. Matka Elionore pracowała początkowo jako przedszkolanka.
Hans był najstarszy spośród czworga braci.

Po wojnie zdał maturę w szkole średniej w miejscowości Nördlingen. Zaopatrywał swą rodzinę w żywność jako handlarz pokątny (na czarno), tłumacz oraz barman przy brytyjskiej Royal Air Force. Studiował literaturoznawstwo i filozofię w Erlangen, Fryburgu Bryzgowijskim, Hamburgu oraz na Sorbonie w Paryżu[2]. Był stypendystą fundacji Studienstiftung des deutschen Volkes.

W 1955 debiutował pracą na temat poetyki Clemensa Brentano. Jego biograf Jörg Lau porównywał Enzensbergera z Brentano[3].

Utwory

  • Verteidigung der Wölfe, 1957
  • Brentanos Poetik, 1961
  • Allerleirauh. Viele schöne Kinderreime, 1961
  • Poesie und Politik. Neun Beiträge, 1962
  • Politik und Verbrechen, Essays, 1964
  • Deutschland, Deutschland unter anderm. Äußerungen zur Politik, 1967
  • Poezje, 1968
  • Das Verhör von Habana, 1970
  • Der kurze Sommer der Anarchie. Buenaventura Durrutis Leben und Tod, 1972
  • Gespräche mit Marx und Engels, 1970
  • Palaver. Politische Überlegungen, 1974
  • Mausoleum. Siebenunddreißig Balladen aus der Geschichte des Fortschritts, 1975
  • Der Untergang der Titanic, 1978
  • Politische Brosamen, Essays, 1982
  • Proces historyczny, wiersze, 1982
  • Das Wasserzeichen der Poesie oder Die Kunst und das Vergnügen, Gedichte zu lesen. In hundertvierundsechzig Spielarten vorgestellt von Andreas Thalmayr, 1985
  • Wiersze wybrane ; Jak powstawał pewien wiersz, 1986
  • Ach, Europa! Wahrnehmungen aus sieben Ländern, Prosa, 1987
  • Zukunftsmusik, 1991
  • Die Tochter der Luft, 1992
  • Die Große Wanderung, 1992
  • Aussichten auf den Bürgerkrieg, 1993
  • Zagłada Titanica, wiersze, 1994
  • Zickzack, 1997
  • Der Zahlenteufel. Ein Kopfkissenbuch für alle, die Angst vor der Mathematik haben, 1997
  • Wo warst du, Robert?, 1998
  • Zickzack, 2000
  • Einzelheiten I. Bewußtseins-Industrie, 1969
  • Drawbridge Up: Mathematics – A Cultural Anathema / Zugbrücke außer Betrieb: Die Mathematik im Jenseits der Kultur, 1999
  • Leichter als Luft. Moralische Gedichte, 1999
  • Utwory wybrane, wiersze, 2001
  • Diabeł liczbowy, 2002
  • Die Elixiere der Wissenschaft. Seitenblicke in Poesie und Prosa, 2002
  • Die Geschichte der Wolken. 99 Meditationen, 2003
  • Nomaden im Regal. Essays, 2003
  • Lyrik nervt! Erste Hilfe für gestresste Leser, 2004 (pod pseudonimem Andreas Thalmayr)
  • Heraus mit der Sprache. Ein bisschen Deutsch für Deutsche, Österreicher, Schweizer und andere Aus- und Inländer, 2005 (pod pseudonimem Andreas Thalmayr)
  • Wieczór poezji, 2006
  • Józefina i ja, 2008
  • Hammerstein, czyli upór, 2008
  • Esterhazy, 2010
  • Mauzoleum. Trzydzieści siedem ballad z historii postępu, 2020

Opracowania

  • Jörg Lau: Hans Magnus Enzensberger. Ein öffentliches Leben. Fest, Berlin 1999 ISBN 3-8286-0049-2.
  • Hans Magnus Enzensberger: Einzelheiten I. Bewußtseins-Industrie. Suhrkamp, Frankfurt/Main. 1969, 5. Auflage
  • Andrzej Kopacki: „Poeta w Czaso-Przestrzeni. Liryka Hansa Magnusa Enzensbergera”, Universitas, Kraków 1999

Przypisy

  1. Writer Hans Magnus Enzensberger († 93) died. switzerlandtimes.ch, 2022-11-25. [dostęp 2022-11-25]. (ang.).
  2. Hans Magnus Enzensberger - Biografie WHO'S WHO (whoswho.de)[1]
  3. Leichte Schläge mit der linken Hand. falter.at. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-31)]., „Falter (tygodnik)”, 10 listopada 1999, Nr 45, S. 72.

Linki zewnętrzne

  • Zbiór linków. ub.fu-berlin.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-18)].
  • Biografia
  • Universität Duisburg-Essen. uni-essen.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-10)].
  • Projekt Hansa Magnusa Enzensbergera (RWTH Aachen)
  • Hans Magnus Enzensberger (literaturportal-bayern.de)[2]
  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000121265356
  • VIAF: 31725760
  • LCCN: n79148265
  • GND: 118530534
  • NDL: 00438943
  • LIBRIS: 53hlpfgp3tlgrwf
  • BnF: 11901795j
  • SUDOC: 026851709
  • SBN: CFIV105433
  • NLA: 35066442
  • NKC: jn19990002079
  • DBNL: enze001
  • BNE: XX846357
  • NTA: 068760922
  • BIBSYS: 90062877
  • CiNii: DA00543083
  • Open Library: OL88731A
  • PLWABN: 9810567452005606
  • NUKAT: n93080866
  • J9U: 987007260846205171
  • PTBNP: 10447
  • CANTIC: a10077893
  • LNB: 000039432
  • NSK: 000102780
  • CONOR: 10266723
  • BNC: 000046856
  • ΕΒΕ: 70353
  • BLBNB: 000173957
  • KRNLK: KAC199608193
  • LIH: LNB:V*144341;=BD
  • RISM: people/52066
  • WorldCat: lccn-n79148265
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3898160
  • Treccani: hans-magnus-enzensberger
  • Universalis: hans-magnus-enzensberger
  • NE.se: hans-magnus-enzensberger
  • SNL: Hans_Magnus_Enzensberger
  • VLE: hans-magnus-enzensberger
  • Catalana: 0024207
  • DSDE: Hans_Magnus_Enzensberger
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 18052