Heksan

Heksan
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
heksan
Inne nazwy i oznaczenia
n-heksan
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C6H14

Masa molowa

86,18 g/mol

Wygląd

bezbarwna, łatwopalna ciecz[1]

Identyfikacja
Numer CAS

110-54-3

PubChem

8058

SMILES
CCCCCC
InChI
InChI=1S/C6H14/c1-3-5-6-4-2/h3-6H2,1-2H3
InChIKey
VLKZOEOYAKHREP-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
0,6594 g/cm³ (20 °C)[3]; ciecz
0,66 g/cm³[2]; ciecz
Rozpuszczalność w wodzie
9,5 mg/l[4]
w innych rozpuszczalnikach
etanol: bez ograniczeń[1]
Temperatura topnienia

-95,4 °C[5]
-95,3– -94,3 °C[4][6]

Temperatura wrzenia

68,7 °C[5]
67–69 °C[4][1][6]

Punkt krytyczny

234,64 °C[5]; 3,042 MPa[5]

logP

3,9[2]

Lepkość

0,31 cP (20 °C)[7]

Napięcie powierzchniowe

18,5 mN/m (20 °C)[8]

Budowa
Moment dipolowy

0,09 D[9]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[10]
Płomień Zagrożenie dla zdrowia Wykrzyknik Środowisko
Niebezpieczeństwo
Zwroty H

H225, H361f, H304, H373, H315, H336, H411

Zwroty P

P210, P261, P273, P281, P301+P310, P331

Europejskie oznakowanie substancji
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[10]
Łatwopalny Szkodliwy Groźny dla środowiska
Łatwopalny
(F)
Szkodliwy
(Xn)
Groźny dla
środowiska
(N)
Zwroty R

R11, R38, R48/20, R62, R65, R67, R51/53

Zwroty S

S2, S9, S16, S29, S33, S36/37, S61, S62

Temperatura zapłonu

-22 °C[2]

Temperatura samozapłonu

225 °C[2]

Numer RTECS

MN9275000

Dawka śmiertelna

LD50 25 g/kg (szczur, doustnie)

Podobne związki
Podobne związki

heksen, heksyn, cykloheksan

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Heksanorganiczny związek chemiczny z grupy alkanów. Izomery heksanu są bardzo niereaktywne oraz są często stosowane jako rozpuszczalniki w reakcjach organicznych, ponieważ są wysoce niepolarne. Wchodzą również w skład benzyn.

Izomery

Heksan ma pięć izomerów:

Produkcja

Heksan jest produkowany w wyniku rafinacji ropy naftowej. Wyjściowa mieszanina frakcji silnie zależy od źródła surowca i wymuszenia rafinacji. Przemysłowy produkt (zwykle około 50% wagowych n-heksanu) jest frakcją wrzącą w temperaturze 65–70 °C.

Toksyczność

Inhalacje parami heksanu w wysokim stężeniu wywołują stan słabej euforii, połączonej z sennością, zawrotami głowy oraz nudnościami.

Stałe odurzenie heksanem było obserwowane u pracowników w wytwórniach butów, zakładach odnawiających meble oraz w zakładach samochodowych. Pierwsze objawy to osłabienie sprawności ruchowej mięśni, poprzedzone mrowieniem i skurczami kończyn. W odosobnionych przypadkach, obserwowany jest zanik mięśni szkieletowych, połączony z utratą koordynacji i osłabieniem wzroku[11].

Podobne objawy są obserwowane w przypadku zwierząt. Są one połączone z degeneracją obwodowego układu nerwowego (czasem również ośrodkowego układu nerwowego), rozpoczynając od niektórych dłuższych i szerszych aksonów. Toksyczność nie jest przynależna do samego heksanu, ale do jednego z produktów jego metabolizmu: heksa-2,5-dionu należącego do grupy ketonów. Jest on podejrzewany o reagowanie z grupą aminową bocznego łańcucha lizyny pozostawianej w białkach, co skutkuje krzyżowaniem i stratą funkcji białkowych.

Efekty zatrucia heksanem nie są długotrwałe i zwykle zanikają stopniowo po jednej do trzech godzin od końca narażenia na kontakt.

Przypisy

  1. a b c Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
  2. a b c d Hexane, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 8058 [dostęp 2020-03-20]  (ang.).
  3. Kleiber, Joh i Span 2010 ↓, s. 311.
  4. a b c n-Hexane, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-11-01]  (ang.).
  5. a b c d Kleiber, Joh i Span 2010 ↓, s. 304.
  6. a b Heksan (nr 32293) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
  7. Kleiber, Joh i Span 2010 ↓, s. 354.
  8. Kleiber, Joh i Span 2010 ↓, s. 387.
  9. Robert J.R.J. Ouellette Robert J.R.J., J. DavidJ.D. Rawn J. DavidJ.D., Organic Chemistry. Structure, Mechanism, Synthesis, wyd. 2, Academic Press, s. 161, DOI: 10.1016/C2016-0-04004-4, ISBN 978-0-12-812838-1  (ang.).
  10. a b Heksan, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07]  (ang.).
  11. Institut national de recherche et de sécurité. (2005). „Hexane”. Fiche toxicologique n° 113, 8pp. (po francusku).

Bibliografia

  • MichaelM. Kleiber MichaelM., RalphR. Joh RalphR., RolandR. Span RolandR., Properties of Pure Fluid Substances, [w:] VDI Heat Atlas, Springer Berlin Heidelberg, 2010, DOI: 10.1007/978-3-540-77877-6_18, ISBN 978-3-540-77876-9  (ang.).

Linki zewnętrzne

  • NIOSH Pocket Guide to Chemical Hazards (izomery heksanu) (ang.)
  • p
  • d
  • e
Niższe alkany (C1–C10)
Wyższe alkany (>C10)
Encyklopedia internetowa (rodzaj indywiduum chemicznego):