Henryk Szlajfer

Henryk Szlajfer

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1947 Wrocław
Profesor nauk społecznych
Specjalność: stosunki międzynarodowe
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Profesura	12 listopada 2013
Profesor nadzwyczajny
Jednostka	Instytut Ameryk i Europy UW Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk
Stały Przedstawiciel RP przy Biurze NZ i organizacjach międzynarodowych w Wiedniu
Okres spraw.	2000–2004
Poprzednik	Adam Kobieracki
Następca	Jacek Bylica
Cytaty w Wikicytatach

Henryk Szlajfer (ur. 7 listopada 1947 we Wrocławiu) – polski ekonomista i politolog, profesor nauk społecznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego, ambasador ad personam.

Życiorys

Należał do Związku Młodzieży Socjalistycznej, z którego został wykluczony w 1967^[1]. W 1968 Szlajfer wraz z Adamem Michnikiem, wówczas studenci Uniwersytetu Warszawskiego, zostali za działalność opozycyjną relegowani z uczelni. W ich obronie 8 marca 1968 odbył się wiec, który stał się początkiem masowych protestów studenckich zwanych wydarzeniami marcowymi. Został skazany na 2 lata więzienia. Zwolniony w lutym 1969.

Po ukończeniu Wydziału Nauk Ekonomicznych UW pracował jako adiunkt w Zakładzie Krajów Pozaeuropejskich Polskiej Akademii Nauk, a następnie w Instytucie Studiów Politycznych PAN. Wykładał m.in. na uniwersytetach w Coimbrze i Dar es Salaam. W latach 1989–1990 był ekspertem Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego w sejmowej komisji systemu gospodarczego i przemysłu. Następnie pracował w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych jako zastępca dyrektora i p.o. dyrektora. Wykładał także w Instytucie Ameryk i Europy UW.

W latach 1993–2008 był dyrektorem Departamentu Strategii i Planowania Polityki, następnie Departamentu Ameryki oraz archiwum w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Został mianowany przez ówczesnego premiera RP Jerzego Buzka ambasadorem ad personam. Ambasador-szef Stałego Przedstawicielstwa RP przy OBWE, MAEA i innych organizacjach międzynarodowych w Wiedniu w latach 2000–2004.

Redaktor naczelny kwartalnika „Sprawy Międzynarodowe” (od 1992) i jego angielskiej wersji „The Polish Quarterly of International Affairs”. Członek redakcji półrocznika „Studia Polityczne” (ISP PAN). W latach 90. w radzie redakcyjnej „Journal of Latin American Studies” (Cambridge University Press).

Publikacje

• The Faltering Economy. The Problem of Accumulation under Monopoly Capitalism (współredaktor John B. Foster), Monthly Review Press, New York 1984
• From the Polish Underground. Selections from "Krytyka", 1978–1993 (współredaktor Michael Bernhard), The Pennsylvania State University Press 1995
• Europa Środkowo-Wschodnia i Ameryka Południowa 1918–1939: szkice o nacjonalizmie ekonomicznym (Redakcja, PWN, Warszawa 1992
• Dezintegracja przestrzeni eurazjatyckiej a bezpieczeństwo Europy Środkowej i Wschodniej, PISM, Warszawa 1993
• Polacy–Żydzi: zderzenie stereotypów:esej dla przyjaciół i innych, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2003
• Droga na skróty: nacjonalizm gospodarczy w Ameryce Łacińskiej i Europie Środkowo-Wschodniej w epoce pierwszej globalizacji: kategorie, analiza, kontekst porównawczy, ISP PAN, Warszawa 2005
• Modernizacja zależności: kapitalizm i rozwój w Ameryce Łacińskiej, Ossolineum, Wrocław 1984
• Nineteenth-century Latin America. Two Models of Capitalism: the Case of Haiti and Paraguay
• Economic Nationalism and Globalization: Lessons from Latin America and Central Europe, Leiden–Boston: 2012

Przypisy

Bibliografia

• Prof. dr hab. Henryk Szlajfer, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-03-03] .

• Tadeusz Kosobudzki: MSZ od A do Z. Ludzie i sprawy Ministerstwa Spraw zagranicznych w latach 1990-1995. Warszawa: Wydawnictwo'69, 1997, s. 274. ISBN 83-86244-09-7.
• BarbaraB. Wizimirska BarbaraB., Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej, Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 1992 .brak strony (książka)