Hermann Samuel Reimarus

Ten artykuł od 2020-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Hermann Samuel Reimarus

Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1694 Hamburg
Data i miejsce śmierci	1 marca 1768 Hamburg
Narodowość	niemiecka
Język	niemiecki
Dziedzina sztuki	literatura
Multimedia w Wikimedia Commons

Hermann Samuel Reimarus (ur. 22 grudnia 1694 w Hamburgu, zm. 1 marca 1768 tamże) – niemiecki filozof i pisarz, deista uznający apostołów za fałszerzy a ewangelie za wynik oszustwa.

Życiorys

W młodości nauki pobierał od swego ojca a następnie też ojczyma Johanna Fabriciusa. Naukę kontynuował na uniwersytecie w Jenie, gdzie studiował teologię, starożytne języki i filozofię. Pierwszy tytuł naukowy (Privatdozent) uzyskał na uniwersytecie w Wittenberdze w 1716. W latach 1720-1721 podróżował po Holandii i Anglii. W 1723 został mianowany rektorem wyższej szkoły w Wismar. W 1727 przyjął stanowisko profesora języków wschodnich w wyższej szkole w rodzinnym Hamburgu, gdzie pozostał do końca życia. Miał siedmioro dzieci, jednakże tylko troje osiągnęło wiek dorosły.

Poglądy

Był prekursorem badań nad kwestią Jezusa historycznego. Rozwinął tzw. teorię oszustwa: przyjmował historyczne istnienie Jezusa, ale odrzucał to, że jest Zbawicielem – Synem Bożym. Apostołów uważał za fałszerzy a Ewangelie za wynik oszustwa. Jego zdaniem Jezus Chrystus był prorokiem rewolucjonistą, który poniósł klęskę^[1]. Dążył jedynie do organizowania ruchu oporu wobec Rzymu i odbudowania państwa izraelskiego, a nie do założenia Kościoła. Po śmierci Jezusa uczniowie wymyślili historię o jego zmartwychwstaniu i ogłosili go Mesjaszem. Następnie napisali Ewangelie o Jego działalności oraz stworzyli Kościół^[2].

Opublikowane przez Gottholda Ephraima Lessinga fragmenty jego dzieła „Apologia albo Pismo w obronie rozumnych czcicieli Boga” dały początek dyskusji teologicznej nad miejscem religii w świecie postoświeceniowej sekularyzacji.

Przypisy

Bibliografia

• Paweł Piszczatowski, "Między racjonalizmem a nowym mitem. Lessing i teologia postoświeceniowa", Warszawa 2013.
• Werner Raupp: Reimarus, Hermann Samuel (1694-1768). - In: The Dictionary of Eighteenth-Century German Philosophers. Ed. by Heiner F. Klemme and Manfred Kuehn, Vol. 3, London/New York 2010 (ISBN 978-0-8264-1862-3), p. 923-928.
• Ulrich Groetsch: Hermann Samuel Reimarus. Classicist, Hebraist, Enlightenment Radical in Disguise, Leiden 2015 (ISBN 978-90-04-27299-6).