Holger Pedersen

Holger Pedersen (ur. 7 kwietnia 1867, Gelballe; zm. 25 października 1953, Hellerup) – duński językoznawca[1]. Był uczniem Filippa Fiodorowicza Fortunatowa[2]. W 1897 uzyskał stopień doktora[3]. Zajmował się językoznawstwem ogólnym, zwłaszcza porównawczym indoeuropejskim[2]. Dał się poznać jako wybitny znawca języków celtyckich[2]. Wydał między innymi dwutomową monografię Vergleichende Grammatik der keltischen Sprachen (1909–13)[2][3]. Był prekursorem teorii nostratycznej[4].

Czeski językoznawca Miloš Dokulil, który był uczniem Pedersena, wspominał go jako jednoho z nejmoudřejších lidí, se kterými se v životě setkal (jednego z najmądrzejszych ludzi, z którymi się w życiu zetknął)[5].

Przypisy

  1. ↑ Holger Pedersen. denstoredanske.dk. [dostęp 2018-04-01]. (duń.).
  2. ↑ a b c d Zbigniew Gołąb, Adam Heinz, Kazimierz Polański: Słownik terminologii językoznawczej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 697.
  3. ↑ a b Holger Pedersen, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-04-01]  (ang.).
  4. ↑ Marek Stachowski: Teoria nostratyczna i szkoła moskiewska. academia.edu, 2011. s. 242-246. [dostęp 2018-04-01]. (pol.).
  5. ↑ František Štícha: Miloš Dokulil devadesátiletý. nase-rec.ujc.cas.cz. [dostęp 2018-04-01]. (cz.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000109042336
  • VIAF: 56721666
  • LCCN: n81077166
  • GND: 119280264
  • NDL: 00452403
  • LIBRIS: khw03b93024pxwv
  • BnF: 12535963h
  • SUDOC: 056743157
  • NKC: mzk2005286745
  • NTA: 068646348
  • CiNii: DA00908739
  • Open Library: OL149897A
  • PLWABN: 9810625587305606
  • NUKAT: n99001470
  • J9U: 987007277272905171
  • CANTIC: a10578444
  • CONOR: 102411363
  • WorldCat: lccn-n81077166
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: biography/Holger-Pedersen
  • БРЭ: 2708769
  • NE.se: holger-pedersen
  • SNL: Holger_Pedersen
  • VLE: holger-pedersen
  • Catalana: 0049631
  • DSDE: Holger_Pedersen
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 47283