Imię teoforyczne

Imię teoforyczne (z gr. θεοφόρητος theoforētos, „niosący bóstwo”[1]) – imię odnoszące się do bóstwa, zawierające w sobie człon „bóg” lub imię własne boga. Przykładem może być grecki Apollo i pochodzące od niego imiona „Apoloniusz”, „Apolinary”, czy „Apolonia”[2]. Powodem nadawania takich imion była prawdopodobnie wiara, że przyniosą one osobie tak nazwanej przychylność ze strony danego bóstwa.

Przykłady

Antyczne imiona teoforyczne

  • Demetriusz, Dymitr – „należący do bogini Demeter”
  • Dionizy, Denis – „należący do Dionizosa”
  • Marcin – „należący do Marsa”
  • Diana – bezpośrednio od imienia rzymskiej bogini łowów

Chrześcijańskie imiona teoforyczne

  • Amadeusz – „kochający Boga”
  • Bogumił – „miły Bogu” lub „miłujący Boga”
  • Gotfryd – „boski pokój”
  • Krystian – „chrześcijanin, wyznawca Chrystusa”
  • Krzysztof – „niosący Chrystusa”

Germańskie imiona teoforyczne

  • Ingeborga – „twierdza Inga”, nordyckiego boga płodności
  • Oskar – „boska włócznia”

Hebrajskie imiona teoforyczne

 Osobny artykuł: Teoforyczne imiona w Biblii.
  • Jezus – „Jahwe wybawieniem”
  • Maciej – „dar od Boga”

Przypisy

  1. ↑ θεοφόρητος, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, on Perseus
  2. ↑ Grzenia, 57-58

Bibliografia

  • Jan Grzenia: Słownik imion. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 978-83-01-15644-2.

Linki zewnętrzne

  • Beate Pongratz-Leisten, Reconsidering the Concept of Revolutionary Monotheism Eisenbrauns 2011
Encyklopedia internetowa (nazwa własna):
  • Britannica: topic/theophoric