Instytut Żabotyńskiego
 | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Siedziba | Tel Awiw |
| Data założenia | 1937 |
| Dyrektor | Peleg Tamir |
Położenie na mapie Izraela  | |
 32°04′23″N 34°46′30″E/32,073056 34,775000 | |
| Strona internetowa | |
Instytut Żabotyńskiego w Izraelu (hebr. מכון ז'בוטינסקי; ang. The Jabotinsky Institute In Israel) – instytut, ośrodek badawczy, muzeum oraz biblioteka z siedzibą w osiedlu Lew ha-Ir, w mieście Tel Awiw, w Izraelu. Został on utworzony w celu zachowania dziedzictwa kulturowego Ze’ewa Żabotyńskiego, przywódcy Syjonizmu rewizjonistycznego.
Instytut gromadzi dokumenty, publikacje i zdjęcia związane z osobą Żabotyńskiego i ruchu rewizjonistycznego.
Położenie
Instytut ma swoją siedzibę w biurowcu Mecudat Ze’ew w osiedlu Lev Halr, w centrum miasta Tel Awiw. W jego bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się Park Meir.
Historia
Początki Instytut sięgają 1933, kiedy to dr medycyny Joseph Bell rozpoczął gromadzenie materiałów na temat działalności syjonistycznego ruchu rewizjonistycznego. Oficjalne założenie Instytut nastąpiło w 1937. Była to najważniejsza instytucja ruchu będąca centralnym archiwum, w którym gromadzono kopie wszystkich wydawanych publikacji. Czasem nazywano go nazwą „Muzeum R”[1].
Początek działalności był skromny. Początkowo Instytut działał jako laboratorium w przychodni zdrowia przy ulicy Nahalat Binjamin 44 w Tel Awiwie. Później przeniósł się do siedziby młodzieżowego syjonistycznego ruchu rewizjonistycznego Bejtar (hebr. בית"ר) przy ulicy King George 38. Gdy w 1947 brytyjskie władze Mandatu Palestyny uznały żydowskie organizacje paramilitarne za nielegalne, zmieniono nazwę „Muzeum R” na „Instytut Żabotyńskiego” i zdołano uzyskać zezwolenie na legalną działalność[1].
Po powstaniu niepodległego państwa Izraela w 1948, Instytut kontynuował swoją działalność. W 1958 został uznany za oficjalne archiwum publiczne[1].
Działalność
Przez wszystkie lata swojego istnienia Instytut rozszerzał swoją działalność:
- Archiwum - gromadzi, przechowuje i udostępnia do badań oraz publikacji naukowych dokumenty i zdjęcia związane z osobą Ze’ewa Żabotyńskiego oraz ruchu rewizjonistycznego. Większa część zbiorów jest udostępniana w postaci mikrofilmów. Archiwum znajduje się w bibliotece.
- Muzeum Żabotyńskiego – prezentuje dwie stałe ekspozycje poświęcone osobie Ze’ewa Żabotyńskiego i ruchu rewizjonistycznego. W muzeum odbywają się liczne seminaria dla uczniów i studentów z całego kraju.
- Wydawnictwo - Instytut samodzielnie publikuje pisma, książki, opracowania naukowe i inne publikacje związane z ruchem rewizjonistycznym.
- Komitet Akademicki - w jego skład wchodzą przedstawiciele wszystkich wyższych uczelni w Izraelu. Komitet koordynuje badania naukowe oraz omawia prace naukowe pisane przez uczniów w celu otrzymania stopni naukowych. Corocznie są przyznawane nagrody oraz stypendia dla studentów, uczniów i pracowników naukowych[1].
Plany rozwoju
Instytut planuje wybudowanie nowej siedziby Międzynarodowego Centrum Żabotyńskiego, które będzie się znajdować w Ramat Ganie w pobliżu Uniwersytetu Żabotyńskiego[2].
Dyrektorzy Instytutu
Kolejni dyrektorzy Instytutu Żabotyńskiego:
- Mosze Himmelfarb (1952-1958)
- Aleksander Gurewitz (1958-1963)
- Jehuda Ben-Ari (1964-1980)
- Ben-Cijjon Keszet (1981-1984)
- Eli Tawin (1984-1994)
- Peleg Tamir (1994-)[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e The Jabotinsky Institute In Israel: O Instytucie Żabotyńskiego w Izraelu. [dostęp 2010-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-06)]. (hebr.).
- ↑ The Jabotinsky Institute In Israel: Międzynarodowe Centrum Żabotyńskiego. [dostęp 2010-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-06)]. (hebr.).
