Język drehu

Drehu
Obszar

Wyspy Lojalności (Nowa Kaledonia)

Liczba mówiących

13 tys. (2009)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Organ regulujący ?↗
Ethnologue 4 edukacyjny↗
Kody języka
ISO 639-3 dhv
IETF dhv
Glottolog dehu1237
Ethnologue dhv
WALS dre
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język drehu (a. de’u, dehu), także lifou (a. lifu)[1] – język austronezyjski używany w prowincji Wyspy Lojalności w Nowej Kaledonii, przez mieszkańców wysp Lifou i Tiga. Według danych z 2009 roku posługuje się nim 13 tys. osób[1].

Różnice dialektalne pomiędzy trzema dystryktami (Wetr, Gaica i Mu) są nieznaczne. Według Ethnologue (wyd. 22, 2019) pozostaje w powszechnym użyciu w regionie, ale znajduje się pod presją języka francuskiego[1].

Na tle języków Melanezji wyróżnia się złożonym systemem spółgłoskowym[2]. Na wyspie Lifou rozwinął się też język zwany „miny”, rejestr o charakterze grzecznościowym. Już w latach 60. XX w. leksyka miny nie była dobrze znana[3]. Wiele spośród form miny nie wykazuje pokrewieństwa ze zwykłymi wyrazami drehu[4][5].

Badaniem języka drehu zajmował się Darrell T. Tryon, autor słowników (1967)[6][7] i opracowania gramatycznego (1967/1968)[8].

Jest stosowany w edukacji. Zapisywany alfabetem łacińskim[1]. Piśmiennictwo w języku drehu powstało za sprawą działalności misjonarzy w XIX w. Wtedy też wypracowano zasady ortografii[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Drehu, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06]  (ang.).
  2. ↑ JohnJ. Lynch JohnJ., Pacific Languages: An Introduction, Honolulu: University of Hawaiʻi Press, 1998, s. 80, DOI: 10.2307/j.ctv893h2b, ISBN 978-0-8248-1898-2, ISBN 978-0-8248-4258-1, ISBN 978-0-8248-8183-2, OCLC 605554571, JSTOR: j.ctv893h2b [dostęp 2022-08-22]  (ang.).
  3. ↑ a b Tryon 1967a ↓, s. iii.
  4. ↑ Tryon 1967a ↓, s. iv.
  5. ↑ Tryon 1967b ↓, s. viii.
  6. ↑ Tryon 1967a ↓.
  7. ↑ Darrell T.D.T. Tryon Darrell T.D.T., English-Dehu Dictionary, Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1967 (Pacific Linguistics C-7), DOI: 10.15144/PL-C7, ISBN 0-85883-059-0, OCLC 932430825 [dostęp 2023-09-23]  (ang.).
  8. ↑ Tryon 1967b ↓.

Bibliografia

  • Darrell T. Tryon: Dehu-English Dictionary. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1967, seria: Pacific Linguistics C-6. DOI: 10.15144/PL-C6. ISBN 0-85883-058-2. OCLC 461925. [dostęp 2023-09-23]. (ang.).
  • Darrell T. Tryon: Dehu Grammar. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1967, seria: Pacific Linguistics B-7. DOI: 10.15144/PL-B7. ISBN 0-85883-040-X. OCLC 925731837. [dostęp 2023-09-23]. (ang.).
Kontrola autorytatywna (język):
  • J9U: 987007545597705171