Język lepcza

lepcza
Obszar

Indie (Sikkim), Nepal, Bhutan

Liczba mówiących

ok. 67 tys.[1]

Pismo/alfabet

rong

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 3 zdecydowanie zagrożony↗
Ethnologue 6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-2 sit
ISO 639-3 lep
IETF lep
Glottolog lepc1244
Ethnologue lep
WALS lep
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Pismo rong

Język lepcza – język ludu Lepcza, używany głównie w Sikkimie, a także w Nepalu i Bhutanie[1]. Należy do rodziny języków tybeto-birmańskich. Według danych Ethnologue (wyd. 22, 2019) posługuje się nim 67 tys. osób[1].

Tradycja literacka w języku lepcza sięga początków XVIII w.[2] Zapisywany jest w alfabecie sylabicznym rong, który, jak się wydaje, jest oryginalnym lokalnym wynalazkiem, prawdopodobnie inspirowanym alfabetem tybetańskim. Niewykluczone są również wpływy chińskie – najstarsze manuskrypty zapisywane były bowiem pionowo.

Silnie zagrożony wymarciem. W całym regionie powszechna jest dwujęzyczność. Lepcza został w dużej mierze wyparty przez język nepalski[2].

Przypisy

  1. a b c David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Lepcha, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06]  (ang.).
  2. a b Driem 2007 ↓, s. 296.

Bibliografia

  • George vanG. Driem George vanG., Languages of the Himalayas: An Ethnolinguistic Handbook of the Greater Himalayan Region, Brill, 2001, ISBN 978-90-04-10390-0  (ang.).
  • George vanG. Driem George vanG., South Asia and the Middle East, [w:] ChristopherCh. Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 283–348, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733  (ang.).

Linki zewnętrzne