Jakub Klunder
Biskup tytularny Selymbria | |||
Data i miejsce urodzenia | 23 lipca 1849 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 20 września 1927 | ||
Biskup pomocniczy chełmiński | |||
Okres sprawowania | 1907–1927 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 15 kwietnia 1876 | ||
Nominacja biskupia | 6 lipca 1907 | ||
Sakra biskupia | 15 września 1907 | ||
|
Data konsekracji | 15 września 1907 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Augustyn Rosentreter | ||||
Współkonsekratorzy | Edward Likowski | ||||
|
Jakub Klunder (ur. 23 lipca 1849 w Koślince[1], zm. 20 września 1927 w Pelplinie) – polski duchowny katolicki, biskup sufragan diecezji chełmińskiej, doktor prawa kanonicznego i działacz społeczny.
Życiorys
W latach 1862–1871 uczęszczał do gimnazjum chojnickiego, po zdaniu matury wstąpił do Seminarium Duchownego w Pelplinie. W 1874 wyjechał na studia do Rzymu, tam uzyskał stopień doktora obojga praw, a 15 kwietnia 1876 przyjął święcenia kapłańskie.
Po powrocie do Polski przez rok był nauczycielem w należącym do Emila Czarlińskiego majątku w Brąchnówku. W 1877 roku wyjechał do Bawarii, gdzie pracował jako kapelan. W 1884 został wikarym w Pucku, skąd przeniósł się do Nidzicy, gdzie był administratorem, a od 11 maja 1887 proboszczem. 22 października 1889 został proboszczem parafii Najświętszej Marii Panny w Toruniu.
6 lipca 1907 papież Pius X mianował Jakuba Klundra biskupem tytularnym selimbryjskim i sufraganem chełmińskim. Biskupiej sakry udzielili mu w Pelplinie biskupi: Augustyn Rosentreter, Edward Likowski z Poznania i Eduard Herrmann z Braniewa.
Władze pruskie wymieniały go wśród polskich duchownych prowadzących antypruską działalność.
Przypisy
Bibliografia
- Proboszcz w Toruniu, biskup w Pelplinie, Dariusz Meller, Nowości, 5 listopada 2007
- p
- d
- e
Biskupi diecezjalni |
|
---|---|
Biskupi pomocniczy |
|