Jean-François de Troy
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Data i miejsce urodzenia | 27 stycznia 1679 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 26 stycznia 1752 | ||
Narodowość | francuska | ||
Dziedzina sztuki | malarstwo | ||
Epoka | rokoko | ||
|
Jean-François de Troy (ur. 27 stycznia 1679 w Paryżu, zm. 26 stycznia 1752 w Rzymie) – francuski malarz rokokowy i twórca tapiserii.
Był synem francuskiego malarza portrecisty François de Troy (1645-1730). W latach 1699–1706 studiował w Rzymie, a następnie przebywał w północnych miastach włoskich.
Początkowo jego twórczość koncentrowała się na dużych kompozycjach historycznych m.in. Czas odsłonięcia prawdy (1733; obecnie w National Gallery w Londynie). Większość jego dzieł skupiała się jednak na przedstawianiu scen z życia wyższych sfer.
W latach 1724 i 1737 otrzymał zlecenie na wykonanie gobelinów dla Wersalu i pałacu w Fontainebleau. Siedem tapiserii przedstawiały Histoire d’Esther oraz Histoire de Jason.
W 1738 został mianowany dyrektorem Francuskiej Akademii w Rzymie, gdzie spędził resztę swego życia.
Wybrane prace
-
- Luncheon with Oysters (1735)
- The Declaration of Love (1735)
- Pan i Syrinks (1722-1724)
- Księżniczka Luiza Maria Teresa Stuart (1710)
- Britannica: biography/Jean-Francois-de-Troy
- VLE: jean-francois-de-troy