John McCormack (tenor)

John McCormack

Pseudonim	Giovanni Foli
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1884 Athlone
Pochodzenie	irlandzkie
Data i miejsce śmierci	16 września 1945 Dublin
Typ głosu	tenor
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	śpiewak
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

John McCormack (ur. 14 czerwca 1884 w Athlone, zm. 16 września 1945 w Dublinie^[1][2][3]) – amerykański śpiewak pochodzenia irlandzkiego, tenor.

Życiorys

Jego rodzice pochodzili ze Szkocji^[2]. Ukończył Sligo College, następnie wyjechał do Dublina z zamiarem podjęcia pracy w administracji publicznej, ostatecznie jednak zdecydował poświęcić się muzyce^[2]. Początkowo śpiewał w chórze przy prokatedrze NMP w Dublinie, w 1903 roku wygrał konkurs śpiewaczy na festiwalu Feis Ceoil^[1][2]. Tam też poznał śpiewaczkę Lily Foley, którą poślubił w 1906 roku^[2]. Miał z nią dwójkę dzieci, Cyrila i Gwendolyn^[2]. Przyjaźnił się z Jamesem Joyce’em, z którym w 1904 roku wystąpił na wspólnym koncercie^[1].

W 1905 roku wyjechał do Mediolanu, gdzie studiował u Vincenza Sabbatiniego^[1][2]. W 1906 roku, występując pod pseudonimem Giovanni Foli^[3], zadebiutował w Savonie na scenie operowej, wykonując rolę Fritza w operze Pietra Mascagniego L’Amico Fritz^[2][3]. W 1907 roku osiadł w Londynie, gdzie w tymże roku debiutował na deskach Covent Garden Theatre rolą Turridu w Rycerskości wieśniaczej^[1][2][3]. Z Covent Garden związany był do 1914 roku, występując w operach Mozarta, Rossiniego, Gounoda, Verdiego i Pucciniego^[1][3]. W 1909 roku po raz pierwszy wystąpił w Stanach Zjednoczonych, biorąc udział w przedstawieniu Traviaty w Manhattan Opera House w Nowym Jorku^[1][2][3]. W latach 1910–1918 śpiewał w nowojorskiej Metropolitan Opera^[1], gościnnie występował też w Bostonie (1910–1911) i Chicago (1912–1914)^[1][2]. W 1917 roku otrzymał obywatelstwo amerykańskie^[3]. Po 1920 roku zrezygnował z występów w repertuarze operowym, prowadząc wyłącznie działalność koncertową^[1]. Pożegnalny koncert dał w 1938 roku^[1][2]. W czasie II wojny światowej występował charytatywnie dla Czerwonego Krzyża na falach rozgłośni BBC^[2].

Prezentował różnorodny repertuar, wykonując zarówno arie z barokowych oper Händla, niemiecką lirykę wokalną okresu XIX wieku, jak i narodowe pieśni irlandzkie^[1][3]. Pozostawił po sobie liczne nagrania płytowe^[1][2]. Wystąpił w filmach Song o’ My Heart (1930) i Wings of the Morning (1937)^[2].

Był wielokrotnie nagradzany papieskimi wyróżnieniami: w 1913 krzyżem komandorskim Orderu Grobu Świętego, w 1921 krzyżem komandorskim z gwiazdą Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego, w 1923 krzyżem komandorskim z gwiazdą Orderu Świętego Sylwestra^[4], a w 1928 roku otrzymał z rąk papieża Piusa XI tytuł hrabiego^[3][4].

Przypisy