Julian Szulc
Ten artykuł od 2010-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
starszy wachmistrz | |
Data i miejsce urodzenia | 21 maja 1897 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 24 grudnia 1965 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Wojsko Polskie |
Jednostki | 203 Ochotniczego Pułku Ułanów |
Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka |
Odznaczenia | |
Julian Szulc vel Schultz (ur. 21 maja 1897 w Luchowie, powiat Wyrzysk; zm. 24 grudnia 1965 w Złotowie) – starszy wachmistrz kawalerii Wojska Polskiego.
Był ułanem 203 Ochotniczego Pułku Ułanów (przemianowanego później na 27 Pułk Ułanów) i 115 Pułku Ułanów Wielkopolskich (przemianowanego później na 25 Pułk Ułanów Wielkopolskich. Uczestniczył w wojnie z bolszewikami 1919–1920. Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojskowego Virtuti Militari[1], osobiście odznaczony przez gen. Stanisława Hallera.
Przypisy
- ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 3366 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 39, poz. 1822)