Kamień (powiat kaliski)

Zobacz też: Kamień w innych znaczeniach tej nazwy.

Kamień

wieś
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	kaliski
Gmina	Ceków-Kolonia
Liczba ludności (2022)	1012[2]
Strefa numeracyjna	62
Kod pocztowy	62-834[3]
Tablice rejestracyjne	PKA
SIMC	0195274
Położenie na mapie gminy Ceków-Kolonia Kamień
Położenie na mapie Polski Kamień
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kamień
Położenie na mapie powiatu kaliskiego Kamień
51°49′23″N 18°13′42″E/51,823056 18,228333[1]

Kamień – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Ceków-Kolonia^[4][5], przy drodze Kalisz–Koło.

Kamień liczy około 1000 mieszkańców i znajduje się w nim 7 bloków mieszkalnych. Jest tu także szkoła podstawowa, której 11 września 2021 r. nadano imię Mieczysława Jałowieckiego^[6]. Ponadto w Kamieniu znajduje się oczyszczalnia ścieków, gromadząca odpady z okolicznych miejscowości, m.in. z Kalisza i Cekowa. Są tu trzy sklepy (każdy w innym końcu wsi), restauracja-motel, pub, kościół pw. św. Mikołaja oraz drużyna piłkarska KS Kamień^{[potrzebny przypis]}.

W 1271 odbył się w Kamieniu synod archidiecezji gnieźnieńskiej w czasie zjazdu książąt polskich^{[potrzebny przypis]}.

Znajdowała się tutaj cegielnia, która produkowała cegłę i dachówkę, gorzelnia, mleczarnia, browar, destylarnia, fabryka wódek i likierów oraz prowadzona na wielką skalę fabryka octu, następnie zostały one z rozporządzenia rządu zamknięte. Szkoła została założona przez ówczesnego właściciela Juliana Seweryna Teofila Czartkowskiego^{[potrzebny przypis]}.

Był tutaj kościół parafialny, zajęty w XVI w. przez protestantów, który spłonął w 1816. Na jego miejsce w 1848 Czartkowski wystawił kaplicę mszalną z grobowcami familijnymi, w której spoczywały zwłoki Magdaleny z Umińskich Czartkowskiej, córki generała wojsk polskich Jana Nepomucena Umińskiego^{[potrzebny przypis]}. Na początku lat 90. XX wieku zburzono kaplicę, a w jej miejsce pobudowano nowy kościół (obecnie filialny, należy do parafii Zwiastowania Pańskiego w Dębem).

W 1656 w lasach kamieńskich miała miejsce potyczka między Szwedami a Polakami, po której pozostały w lesie ślady okopów. Podanie mówi, że w tutejszych bagnach Szwedzi zatopili skarby, rozpoczęto nawet poszukiwania tych skarbów, ale bezskutecznie^{[potrzebny przypis]}. Po osuszeniu bagien, założono w ich miejsce żyzne łąki. Lasy tutejsze są bardzo dobrze utrzymane. W XV, XVI i XVII wieku Kamień należał do Zarembów. W 1912 w Kamieniu założono Ochotniczą Straż Pożarną^{[potrzebny przypis]}.

W latach 1954–1972 wieś była siedzibą władz gromady Kamień. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

Przed 1939 w Kamieniu znajdował się majątek, który według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego obejmował oprócz gruntów ornych ponad 1000 hektarów lasów. W latach 1930. majątkiem zarządzał Mieczysław Jałowiecki – agronom, dyplomata, w latach 1919–1920 Delegat Rządu Polskiego w Gdańsku^[7].

Dwór wybudowany przez rodzinę Gembartów pod koniec XVIII w. W XIX w. dobudowano aneksy (skrzydła) boczne. W 1912 był własnością M. Ramockiej i M. Łaszczyńskiej. W. Ramocki hodował konie angielskie półkrwi. Parterowy dwór z piętrowym korpusem, krytym dachem czterospadowym. Od frontu ganek (portyk) z czterema kolumnami doryckimi zwieńczony balkonem z metalową balustradą^[8].

W 1926 w Kamieniu urodził się Zenon Prętczyński, architekt.