Kamienica Pomorska 50 – Cieszkowskiego 24 w Bydgoszczy
nr rej. A/498/1 z 8 grudnia 1997[1] | |||
Fasada | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Bydgoszcz | ||
Adres | ul. Pomorska 50, ul. Cieszkowskiego 24 | ||
Typ budynku | kamienica | ||
Styl architektoniczny | Eklektyzm | ||
Architekt | Karl Bergner | ||
Kondygnacje | 3 | ||
Rozpoczęcie budowy | 1896 | ||
Ukończenie budowy | 1899 | ||
Pierwszy właściciel | Wilhelmina Wiemer | ||
Położenie na mapie Bydgoszczy | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||
53°07′53″N 18°00′18″E/53,131389 18,005000 | |||
|
Kamienica Pomorska 50 - Cieszkowskiego 24 w Bydgoszczy – zabytkowa kamienica w Bydgoszczy.
Położenie
Budynek znajduje się w narożu ul. Cieszkowskiego i ul. Pomorskiej w Bydgoszczy.
Historia
Pierwsza zabudowa na parceli datuje się na lata 70. XIX wieku i dotyczyła ulicy Pomorskiej. W 1895 roku w miejsce istniejącego budynku architekt Fritz Weidner zaprojektował nową, okazalszą kamienicę czynszową na zlecenie Wilhelminy Wiemer, właścicielki parceli. Ostatecznie autorem projektu został jednak Karl Bergner w miejsce Weidnera, który prowadził z właścicielką spory finansowe. Budowę kamienicy ukończono w 1899 roku[2].
Parter przeznaczono na sklepy i pomieszczenia gastronomiczne, a piętra na mieszkania. W 1926 roku właścicielką nieruchomości została Anna Hinz, a od 11 lutego 1936 roku Ryszard Klewin, lekarz dentysta, który nabył w 1935 roku nieruchomość od Edwarda Hinza[3].
W okresie PRL w budynku mieściła się restauracja "Gromada", a w okresie po 2000 - "Pierogarnia Pod Aniołami", prowadzona przez Caritas diecezji bydgoskiej[4].
Pierwotny wygląd fasady wraz ze zrekonstruowanym detalem architektonicznym przywrócono podczas remontu przeprowadzonego w 1994 roku[2].
Architektura
Trójkondygnacyjny budynek z poddaszem mieszkalnym założony jest na planie litery „U” ze ściętym narożnikiem. Elewacja frontowa jest zryzalitowana po bokach, zaś narożnik jest wzbogacony dwukondygnacyjnym wykuszem[2].
Ryzality boczne zwieńczone są trójkątnymi szczytami, a facjaty na dachu - kopulastymi hełmami. Wykusz narożnika na wysokości drugiego piętra jest otwarty arkadową loggią wspartą na jońskich kolumnach, a wyżej przykryty ażurową, ośmioboczną latarnią z hełmem i iglicą[2].
Budynek prezentuje styl eklektyczny z formami architektury malowniczej oraz neobarokowymi zdobieniami.
Galeria
- Widok ogólny
- Loggia wsparta na kolumnach jońskich
- Balkony
- Latarnia z hełmem i iglicą
- Kartusz
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2014-03-01] .
- ↑ a b c d Winter Piotr: Ulica Augusta Cieszkowskiego w Bydgoszczy. Zespół architektoniczny z przełomu XIX i XX wieku, Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1996, str. 60-61
- ↑ Odpis z Księgi Wieczystej nr 3922/Bydgoszcz, tom 32, wykaz 1212.
- ↑ Pierogarnia pod Aniołami ma już dziesięć lat
Bibliografia
- Parucka Krystyna. Zabytki Bydgoszczy – minikatalog. „Tifen” Krystyna Parucka. Bydgoszcz 2008. ISBN 978-83-927191-0-6
- Winter Piotr: Ulica Augusta Cieszkowskiego w Bydgoszczy. Zespół architektoniczny z przełomu XIX i XX wieku, Wojewódzki Ośrodek Kultury w Bydgoszczy, Bydgoszcz 1996