Karol Jeżowski
major dyplomowany piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 15 października 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego |
Jednostki | 3 pułk strzelców, |
Stanowiska | szef sztabu brygady, |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa, |
Odznaczenia | |
Karol Jan Jeżowski (ur. 15 października 1895[1] w Kaliłowie, zm. 1940 w ZSRR) – major dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Karol Jan Jeżowski urodził się 15 października 1895 w Kaliłowie jako syn Kazimierza i Teodozji z domu Nestorowicz[2]. Ukończył Gimnazjum Polskie Rychłowskiego w Warszawie, zdając maturę w 1914[3]. W czasie I wojny światowej od 1915 służył w Armii Imperium Rosyjskiego. Absolwent szkoły oficerskiej w Kazaniu. W 1916 skierowany do Francji na front francusko-niemiecki, w 1916 został ranny. Wstąpił do Armii Polskiej we Francji. W stopniu podporucznika ukończył szkołę wojskową w Quitin i Saint-Cyr. Został przydzielony do 3 pułku strzelców.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1919 wrócił do ojczyzny i wstąpił do Wojska Polskiego. Został przydzielony do 42 pułku piechoty zostając dowódcą batalionu. W szeregach swojego pułku w stopniu kapitana brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920.
Po wojnie pozostał w pułku. W 1922 roku został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza II Kursu Normalnego, pozostając oficerem nadetatowym 42 pp w Białymstoku. 1 października 1924 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu[4]. 1 grudnia 1924 roku został awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 195. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. Pracował jako oficer Oddziału II Sztabu Generalnego. 12 stycznia 1927 roku został przeniesiony z Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II w Lublinie do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko oficera sztabu 5 Brygady Ochrony Pogranicza w Łachwie[6]. W tym samym roku został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu tej brygady. 26 kwietnia 1928 roku został przeniesiony z KOP do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie i przydzielony do Korpusu Kontrolerów[7]. 6 lipca 1929 roku otrzymał przeniesienie do 45 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Równym na stanowisko dowódcy batalionu[8][9]. 23 października 1931 roku został przeniesiony do dowództwa 24 Dywizji Piechoty w Jarosławiu na stanowisko szefa sztabu[10][11]. 9 grudnia 1932 roku został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu na stanowisko kierownika Samodzielnego Referatu Bezpieczeństwa Wojskowego[12][13]. Od 1936 roku dowodził II batalionem 43 pułku Strzelców Legionu Bajończyków detaszowanym w Brodach. W 1939 roku pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Równe na stanowisku komendanta Rejonu Uzupełnień[14].
Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 na terenach wschodnich II Rzeczypospolitej 9 grudnia 1939 został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD obwodu rówieńskiego. Był więziony w Równem. 28 marca 1940 został przewieziony do więzienia przy ulicy Karolenkiwskiej 17 w Kijowie (więzieni w Równem i wywiezieni tego samego dnia do Kijowa byli także inni polscy oficerowie: Franciszek Górecki i Rudolf Ksieniewicz). Tam został zamordowany przez NKWD na wiosnę 1940. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 41/3-222 oznaczony numerem 1009)[15]. Został pochowany na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 1612[16]
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Wojenny (Francja)
- Medal między sojuszniczy Médaille Interalliée (międzynarodowy)
Zobacz też
- Garnizon Równe
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani z Ukraińskiej Listy Katyńskiej
- Zbrodnia katyńska
Przypisy
- ↑ W Dzienniku Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 265, sprostowano imiona i datę urodzenia majora Karola Jeżewskiego z „Karol ur. 24.10.1895 r.” na „Karol Jan ur. 15.10.1895 roku”.
- ↑ Karol Jan Jeżowski. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
- ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1914. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2021-09-02].
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 103 z 2 października 1924 roku, s. 568.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 735.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 12 stycznia 1927 roku, s. 1.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 178.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 191.
- ↑ Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 roku), Sztab Główny, Drukarnia Sztabu Generalnego, Warszawa 1931, s. 9.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 7 z 23 października 1931 roku, s. 328.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 28, 491.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 414.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 1 lipiec 1933 r. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1933, s. 18.
- ↑ Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 20, 856.
- ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 36. [dostęp 2014-10-27].
- ↑ Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 2014-12-07].
Bibliografia
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, s. 113.
- Karol Jeżowski. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2014-12-07].