Kenny Burrell

Kenny Burell
Ilustracja
Kenny Burrell (Buffalo, 1977)
Imię i nazwisko

Kenneth Earl Burrell

Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1931
Detroit

Instrumenty

gitara, banjo

Gatunki

jazz, blues

Zawód

muzyk

Wydawnictwo

Blue Note, Prestige, Fantasy, Verve

Powiązania

Oscar Peterson, John Coltrane, Jimmy Smith

Multimedia w Wikimedia Commons

Kenneth Earl „Kenny” Burrell (ur. 31 lipca 1931 w Detroit)[1] – amerykański gitarzysta jazzowy. Uczył się gry, czerpiąc wzory od Charliego Christiana, Django Reinhardta, i Wesa Montgomery'ego. M.in. na nim wzorował się Jimi Hendrix[2].

W 2005 otrzymał nagrodę NEA Jazz Masters Award[3].

Wybrana dyskografia

  • 1956: Introducing Kenny Burrell (Blue Note)
  • 1957: All Day Long (Prestige)
  • 1958: Kenny Burrell and John Coltrane (Prestige)
  • 1958: Blue Lights (Blue Note)
  • 1959: On View At The Five Spot Cafe (Blue Note)
  • 1962: Bluesy Burrell (Moodsville)
  • 1963: Midnight Blue (Blue Note)
  • 1964: Guitar Forms (Verve)
  • 1966: Have Yourself a Soulful Little Christmas (Cadet Records)
  • 1971: God Bless the Child (CTI Records)
  • 1972: 'Round Midnight (Fantasy)
  • 1975–1977 Ellington Is Forever (Fantasy)
  • 1992: 12-15-78 (32 Jazz)
  • 2001: Lucky So and So (Concord Jazz)

Przypisy

  1. Kenny Burrell na stronie allmusic.com. allmusic.com. [dostęp 2011-06-02]. (ang.).
  2. KurtK. Loder KurtK., Voodoo Child: The Jimi Hendrix Collection, wyd. 2CD, książeczka, MCA Records, Experience Hendrix, 2001  (ang.).
  3. NEA Jazz Masters – Kenny Burrell [online] [dostęp 2014-07-06]  (ang.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000114426449
  • VIAF: 42024720
  • LCCN: n81071440
  • GND: 134340965
  • BnF: 13891997r
  • SUDOC: 080757375, 06722203X
  • SBN: UBOV516506
  • NKC: ola2002158372
  • BNE: XX869492
  • NTA: 072998245
  • BIBSYS: 7037181
  • CiNii: DA13470288
  • PLWABN: 9810700519605606
  • NUKAT: n2015197955
  • J9U: 987007329602505171
  • WorldCat: lccn-n81071440
Encyklopedia internetowa:
  • SNL: Kenny_Burrell
  • DSDE: Kenny_Burrell