|
Nazewnictwo | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | 11-chloro-12b-fenylo-8,12b-dihydro-2,8-dimetylo-4H-[1,3]-oksazyno-[3,2-d][1,4]benzodiazepino-4,7(6H)-dion | |
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny | C20H17ClN2O3 |
Masa molowa | 368,82 g/mol |
Identyfikacja |
Numer CAS | 27223-35-4 |
PubChem | 33746 |
DrugBank | DB01587 |
SMILES | ClC1=CC2=C(N(C)C(CN3C(C=C(C)OC32C4=CC=CC=C4)=O)=O)C=C1 | |
InChI | InChI=1S/C20H17ClN2O3/c1-13-10-18(24)23-12-19(25)22(2)17-9-8-15(21)11-16(17)20(23,26-13)14-6-4-3-5-7-14/h3-11H,12H2,1-2H3 | InChIKey | PWAJCNITSBZRBL-UHFFFAOYSA-N | |
Właściwości | | Temperatura topnienia | 174–176 °C[1] | |
Niebezpieczeństwa | Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów | Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji według kryteriów GHS są niedostępne. | | Dawka śmiertelna | LD50 2 g/kg (mysz, doustnie)[2] | |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
Klasyfikacja medyczna |
ATC | N05BA10 |
Legalność w Polsce | substancja psychotropowa grupy IV-P |
Farmakokinetyka | | Okres półtrwania | 26–200 godzin | Metabolizm | wątrobowy | Wydalanie | z moczem | |
Uwagi terapeutyczne | | Drogi podawania | doustnie | |
| Multimedia w Wikimedia Commons | |