Koń jomudzki

Koń jomudzki – starożytna rasa konia wywodząca się od koni turkmeńskich, blisko spokrewniona z rasą achał-tekińską.

Historia

Wywodzi się z Turkiestanu. Podczas najazdów mongolskich za Tamerlana trafiło do niego pięć tysięcy klaczy arabskich. Wpłynęło to znacznie na wygląd rasy W XIV wieku rasa podzieliła się na trzy różne typy. Jest do dziś hodowana na tych samych rejonach, co koń achał-tekiński^[1].

Pokrój

Konie tej rasy są silne, dobrze zbudowane, wyróżniają się wytrzymałością i szybkością. Mają delikatne głowy, dłuższe niż u koni achał-tekińskich. Mają one delikatnie wklęsły profil. Posiada dość duże kopyta. Wysokość w kłębie wynosi ok. 154cm dla ogierów i 152cm dla klaczy. Obwód klatki piersiowej to ok. 162cm dla ogierów i 168cm dla klaczy.

Rasa posiada trzy typy. Największy typ jest najbardziej zbliżony wyglądem do koni achał-tekińskich, zaś najmniejszy do koni czystej krwi arabskiej^[1].

Umaszczenie

Najczęściej spotykana jest maść siwa, rzadziej kasztanowata lub gniada. Dopuszczane są jednak wszystkie jednolite maści.

Użytkowanie

Jest doskonale przystosowany do poruszania się po nieprzyjaznym terenie, dlatego dobrze sprawdza się jako koń do rajdów długodystansowych. Wykorzystuje się go także w ujeżdżeniu i skokach^[1].

Przypisy