Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Medyce
A-470 z 20.12.1989[1] | |||||||||||||
kościół filialny | |||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||
Państwo | Polska | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Medyka | ||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Parafia | |||||||||||||
Wezwanie | Świętych Apostołów Piotra i Pawła | ||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | 29 czerwca - Świętych Apostołów Piotra i Pawła | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Medyka | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu przemyskiego | |||||||||||||
49°48′18,3″N 22°56′12,2″E/49,805083 22,936722 | |||||||||||||
|
Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Przemyśl III archidiecezji przemyskiej).
Jest to świątynia wzniesiona w latach 1607–1608. Ufundowana została przez króla Zygmunta III Wazę. Przebudowana została dzięki staraniom Józefa Gwalberta Pawlikowskiego w 1850 roku – oddzielono wówczas wieżę od nawy, przedłużono nawę, przekształcono wnętrze na trzynawowe, wymieniono strop na pozorne sklepienie kolebkowe, dobudowano murowaną zakrystię, kruchtę i wieżyczkę na sygnaturkę. W 1880 roku została odsunięta od nawy wieża. Remontowana była w 1900 i 1955 roku. W 2016 roku została odkryta stara polichromia figuralno–ornamentalna, pochodząca z XVIII wieku.
Budowla jest drewniana, trzynawowa, posiada konstrukcję zrębową. Świątynia jest orientowana. Posiada prezbiterium mniejsze w stosunku do nawy, zamknięte ścianą prostą z bocznymi murowanymi zakrystią i składzikiem. Murowana i oszalowana kruchta znajduje się z przodu nawy. Kościół posiada dach dwukalenicowy, nakryty blachą; na dachu jest umieszczona wieżyczka na sygnaturkę. Jest ona zwieńczona blaszanym dachem hełmowym z latarnią. Wnętrze świątyni jest otynkowane i podzielone na trzy części przez dwa rzędy słupów. Pozorne sklepienie kolebkowe obejmuje nawę główną i prezbiterium. Nawy boczne nakryte są stropami płaskimi. Chór muzyczny jest podparty słupami i posiada prostokątną wystawkę w części centralnej. Na chórze znajduje się prospekt organowy. Wyposażenie zostało częściowo przeniesione do nowego kościoła[2].
Galeria
- Dzwonnica (2011)
- Wnętrze, widok w kierunku empory (2020)
- Wnętrze, widok w kierunku ołtarza głównego (2020)
- Malowidło z fragmentem nicejskiego wyznania wiary
- Ekspozycja historycznych naczyń liturgicznych
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2020-03-04] .
- ↑ Medyka. Kościoły drewniane w Polsce. [dostęp 2020-03-04].