Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny i św. Jakuba Apostoła w Ostrowążu
A-535/276 z 9.11.1998[1] | |||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||
Państwo | Polska | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Parafia | Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny i św. Jakuba Apostoła w Ostrowążu | ||||||||||||
Wezwanie | Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny i św. Jakuba Apostoła | ||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | sobota po uroczystości Najświętszego Serca Jezusowego i 25 lipca | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Ślesin | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu konińskiego | |||||||||||||
52°24′56,6″N 18°14′09,8″E/52,415722 18,236056 | |||||||||||||
|
Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny i świętego Jakuba Apostoła w Ostrowążu – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat ślesiński diecezji włocławskiej).
Historia
Jest to świątynia wzniesiona w latach 1946–1948. Zaprojektowana została przez architekta Wilczyńskiego. Poprzednia budowla z 1780 roku została rozebrana przez Niemców w 1942 roku[2].
Architektura
Świątynia jest drewniana, jednonawowa, posiada konstrukcję zrębową. Wybudowana została na planie krzyża łacińskiego z dwoma kaplicami umieszczonymi po bokach nawy, tworzącymi transept. Kaplice są zamknięte prostokątnie i posiadają kalenice niższe od nawy. Prezbiterium kościoła jest mniejsze w stosunku do nawy, zamknięte jest trójbocznie, po bokach symetrycznie są umieszczone dwie zakrystie. Świątynię nakrywa wysoki dach dwukalenicowy, pokryty blachą, na dachu w części frontowej znajduje się kwadratowa wieżyczka na sygnaturkę. Zwieńcza ją blaszany dach hełmowy z latarnią. Kościół otaczają soboty podparte drewnianymi słupami z mieczami. Wnętrze nakryte jest stropem płaskim. Chór muzyczny jest podparty bocznymi aneksami i dwoma filarami, charakteryzuje się prostą linią parapetu i znajduje się na nim prospekt organowy. Wyposażenie świątyni pochodzi z 2. połowy XX wieku. W oknach są umieszczone witraże[3].
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. wielkopolskiego. [dostęp 2021-05-12].
- ↑ PiotrP. Maluśkiewicz PiotrP., Województwo konińskie : szkic monograficzny, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, ISBN 83-01-00534-3, OCLC 11783554 .
- ↑ Ostrowąż. Koscioły drewniane w Polsce. [dostęp 2021-05-12]. (pol.).